De Mirakelen van Schoorl……..

Dag 1, vrijdag 21 april 2023: Het mirakel van Alkmaar

Een regenzone van 27 mm hangt vandaag boven Alkmaar, zo vertellen lokale ondernemers ons. Eén van de deelnemers heeft voor de zekerheid en met dit vooruitzicht toch maar een nieuwe regenbroek aangeschaft, ‘dan ga ik hem vast niet nodig hebben.’
In  stadscafé Laurens in het centrum van Alkmaar maken we kennis met elkaar. Voor het eerst horen we elkaars namen. Onze eerste kop koffie samen smaakt goed.
We komen uit het hele land, Van Limburg tot Friesland zijn we hier vanmorgen of (eer) gisteren naar toe gereist.
We hebben er zin in, om te beginnen in een ‘korte’ kennismaking met Alknaar en met elkaar.

Ingmar is in Alkmaar zeer bekend en begeleidt ons tijdens een stadswandeling. Het liefst eet hij aardbeien, zo horen wij tijdens een bij het Bolwerk ingelast kennismakingsspel.

De vele hofjes voelen als kleine en grotere paradijsjes.
Tijdens de stadswandeling maken wij ook kennis met (het mirakel van) Alkmaar.
We maken kennis met het prachtige verhaal over een niet helemaal eerlijke priester, een bloedwonder en een (bijna) schipbreuk.

Het mirakel zit nu goed verstopt ‘in de buik van’ een zilveren engel. Deze staat goed beschermt in een kastje, alleen tijdens de jaarlijkse processie wordt deze verplaatst, zo vertelt de koster van de kerk.

Bij een standbeeld van een vrouw omringd door kinderen staat Ingmar stil. ‘Dit is tante Truus’, zo horen wij van hem. In de oorlog heeft zij door haar vasthoudendheid meer dan 1000 kinderen gered uit de handen van de Duitsers. Tijdens een ontmoeting met Eichman heeft zij hem in duidelijke taal laten weten waar hij mee bezig was. Pas sinds twee jaar staat haar standbeeld hier en wordt erkend wat zij heeft betekent. Haar naam is Truus Wijsmüller-Meijer. Moeder van 1001 kinderen, meerdere van hen zijn dankzij haar nog steeds in leven..

Onder de indruk van dit verhaal lopen wij verder, langs de vele grachtjes, over de kaasmarkt en langs de oudste delen van de stadsmuur.

Aan het eind van de wandwling door de sfeervolle en mooie stad drinken wij ons eerste etappedrankje van deze reis. Dat doen wij met uitzicht op de grote Laurenskerk op het terras van  het astadscafé, onder het genot van een lokaal gebrouwen biertje. De voorspelde regen is niet gevallen. Het spontane applaus voor Ingmar is zeer verdient.
Een goed begin!

Op ons gemak rijden wij naar onze overnachtingsplek voor deze reis. Deze dagen zijn wij te gast bij het prachtig gelegen Dopersduin in de duinen van Schoorl. Elk van ons heeft een eigen eenvoudige kamer in slaaphuis 3. Het eigen schone sanitair en het uitzicht op het bos stemt zeer tevreden.

In het gemeenschappelijke gebouw staat een heerlijke maaltijd voor ons klaar. En in de avond gaat de bar voor ons open.

We ervaren hier ook tijdens een kennismakings-gesprek saamhorigheid…

‘Leven doe je niet alleen, alles is met elkaar verbonden.
Leven doe je niet in afzondering, alles hangt met elkaar samen,
Leven is geen overleven, maar een samenleven.’

Ochtend dag 2, vrijdag 22 april 2023: De zon komt op in Schoorl

Onze slaapvertrekken bevinden zich midden in de natuur van de Schoorlse duinen. In de nacht is het op een aantal bliksemflitsen na zeer donker. Op het geluid van regendruppels na is het hier heel stil. Het geeft rust, en tegelijkertijd is de stilte wennen.
De volop fluitende vogels en de opgaande zon trekken mij in de nieuwe dag. Vanuit mijn raam zie ik de eersten al een rondje lopen.
Op ons slaaphuis, slaaphuis 3, staat een tekst van Huub Oosterhuis.
In de eetruimte staat de koffie en het ontbijtbuffet klaar.
Tijdens het maken van het lunchpakket zie en voel ik het verlangen om op stap te gaan, om de duinen en het strand te gaan verkennen.
Onze dag is begonnen. Wij gaan door de duinen op weg naar (het mirakel van) Bergen. De zon zit ons mee.
‘Morgen is er weer licht
Doe je ogen maar open
Zon kom op, maak een dag’
(Huub Oosterhuis)

Dag 2: Het Mirakel van Bergen

Tijdens het ontbijt hoor ik van bijna iedereen over een goede nacht.  De omstandigheden waren prima:Ruim op tijd verschijnt iedereen aan het ontbijt. Met recht een goede start van een nieuwe dag.

De wandeling vandaag richt zich rond het mirakel van Bergen.

Ten tijde van de Sint Elisabethsvloed vond in Bergen het mirakel van het Heilige bloed plaats. Bij de ruinekerk, het middelpuntvan dit mirakel, starten wij vandaag na een trage start, de taxi-chauffeur blijkt de weg hier niet te kennen, onze trage tocht.
Gewapend met elk een duinkaart, een lunchpakket en gedeelde zonnenbrand-creme gaat de groep vol zin vanaf hier de duinen in.

Wat volgt is prachtig. Bijna 18 km lopen wij onverhard over bergen…..

…en door dalen.

Eugenie is behalve wandelbegeleider ook IVN-natuurgids. Onderweg wijst ze ons op bijzondere flora en fauna.

Door het mulle zand en de schoonheid van de omgeving wordt ons tempo vandaag als vanzelf vertraagd. De vogels zingen voluit.  De zon begeleidt ons, een eigentijds mirakel, de weersvoorspellingen wezen op regen en wind.

Steeds meer jassen en een aantal truien verplaatsen zich naar de heupen of verdwijnen in de dagrugzak.

Na de laatste duinenrij zien we de zee! Ruim 2 kilometer banjeren we door het eb. De zoute lucht, het geluid van de golven en het weidse uitzicht betoveren ons, we huppelen ons over het water heen.

Bij de tweede rij met palen wachten we op elkaar. Een mooie plek voor foto’s.

Via de Kerf komen wij vervolgens in een nieuw ontstaan natuurgebied in de binnen-duinen. Wij lopen hier van top naar top.

Even later bereiken wij de bosrand.

Om vervolgens in alle rust weer richting Bergen te lopen. Daarbij kruisen wij regelmatig een pelgrimsroute.

Aan het eind van de middag bereiken wij de plek waar wij zijn begonnen: het kunstenaarsdorp Bergen. In cafe d’Alderliefste van dit dorp troffen kunstenaars elkaar jarenlang om onder het genot van bier/wijn en een bitterbal het leven (en elkaar) te beschouwen. Voor ons staan hier aan het eind van de wandeldag de tafels en stekel klaar. Aan de muur een aantal kunstwerkjes waar vroeger de rekening mee werd vereffend. Met elkaar hebben we lol.

Omdat het, zo zegt de taxi-centrale, vandaag in het verkeer een stroperige dag was, komt ons busje later. Uiteindelijk krijgen we het bericht: ‘Busje komt zo’, wij zijn er klaar voor.

De gesprekken verdiepen zich gaandeweg de dag en steeds verder in de avond. Niet alleen de omgeving maar ook de ontspanning en balans in de groep is van een grote schoonheid.

Dag 3, zondag 23 april 2023:  De stuifduinen van Schoorl

De stuifduinenroute is een boswachtersroute door de Schoorlse duinen. Tijdens deze wandeling van iets meer dan 17 km loop je over de hoogste duinen en door de laagste duinvalleien. Door mul zand, over hoge trappen, door het bos en over het strand ervaar je de stilte en alle elementen.
Wat mij betreft is dit een van de mooiste (en zwaarste) Nederlandse wandelingen. Niet voor niets staat deze route voor vandaag gepland.

Na de spieren opgewarmd te hebben gaat de groep energiek van start. De hoogste trap, 249 treden op de vroege ochtend, loopt een ieder in haar eigen tempo.

Bijzonder om te merken is dat de trap in gedachten vaak hoger is dan in de praktijk. Elk komt soepel boven, opgewarmd voor wat er verder komen gaat.

De route voert ons door de stuifduinen. Paden zijn nauwelijks herkenbaar. 

Kilometers lang klimmen en dalen wij door mul zand.
Het mirakel van vandaag toont zich in de omgeving en in onszelf. De wauw’s en oh’s en ah’s zijn niet van de lucht. Het maakt het lopen licht…..

Op een van de toppen is het tijd voor de eerste pauze, het uitizcht is magnifiek, het gezelschap rustig.

……haast ongemerkt bereiken wij het strand. De meesten kunnen meer dan ze zelf hadden verwacht.

De Kerf bereiken wij dit keer vanuit het noorden. Het gebied is ook vandaag wonderschoon, het is geen straf om hier opnieuw te zijn.

Op het strand is er een keuze, doorgaan met de lange route of overstappen naar de blauwe route, beiden zijn mooi, beiden zijn goed. Vier van ons kiezen voor de laatste optie. De anderen lopen verder door. 

Bij alweer een klim observeren wij wat sippe gezichten, de benen zijn moe, een enkeling heeft last van zere voeten. En desondanks loopt ieder door, het gaat lukken, elke meter doet ertoe.

Rood verbrand en stralend ploft een ieder rond 15 uur tevreden neer bij IJgenwijs. ‘Nooit geweten hoe ongelooflijk mooi dit deel van de Nordzeekust is.’ Een ander vertelt dat de schoonheid haar heeft ontroert.

Moe maar tevreden nemen we tijdens het etappedrankje afscheid van elkaar. Mooi om te horen en vooral te zien dat een ieder van deze meerdaagse wandelreis heeft genoten.
De wandelingen door de prachtige natuur, de ontmoeting en mooie gesprekken met elkaar, de ontspannen gastvrijheid van het bijzondere Dopersduin…
.en…de geweldige ondersteuning tijdens deze reis door Ingmar Zondervan en Eugenie Breukers.
Dank aan Els, Margriet, Christa, Bep, Maria, Trees, Alida, Josephine, Ank, Eugenie, Ingmar en Pytsy. Met elkaar maakten zij het deze dagen erg bijzonder.
Met een ontspannen gevoel reist elk van ons nu weer op eigen gelegenheid naar huis. .
Mij rest dankbaarheid dat ik deze groep in deze bijzonder mooie omgeving mocht faciliteren en begeleiden.
Ik kom hier zeker terug, in Schoorl en omgeving, nieuwe data zitten in de pen…
Het was miraculeus! Tot ziens.
Het is niet wat je doet.
Het is hoe je het doet.
Het is niet wat je ziet.
Het is hoe je het bekijkt.
Het is niet hoe het leven is.
Het is hoe jij het leeft.
(M.C. van der Bruggen)

Zin om ook eens mee te lopen? Via deze link vind je de  meerdaagse pelgrimswandelingen.

Binnenkort worden nieuwe data voor deze reis gepland. Wil je die als eerste horen? Stuur mij dan alvast een mail waarin je je interesse in een volgende ‘Mirakelen van Schoorl-reis’  toont: info@opstapmetirene.nl 

 

Reactie verzenden

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Pin It on Pinterest

Share This