Pelgrimsweekend Zuid Limburg, 6- 9 september 2019
Dag 1, 6 september 2019: Maastricht

Op het station van Maastricht herkennen de deelnemers elkaar gelijk: we herkennen elkaar aan de wandelschoenen en goed gevulde rugzakken.

Met elkaar lopen wij na aankomst een rondwandeling, eten wij vlaai en maken wij kennis.
De blauwe luchten, ontspannen gezichten en prettige sfeer van stad en groep doen goed. Wat is Maastricht toch een heerlijke stad!

Een goed begin van een veelbelovend Pelgrimsweekend. 

Het blijkt weer een mooi samengestelde groep. Er zijn meerdere mensen die dit weekend kennis willen maken met pelgrimeren als voorbereiding op een geplande of gedroomde camino.
En er is een aantal mensen die elk op een eigen wijze al eens eerder op pelgrimspad zijn geweest.

Tijdens de stadswandeling leren wij de stad en elkaar heel soepel wat beter kennen.

We passeren het Faliezustersklooster en ontdekken met elkaar waar de uitdrukking ‘Op je falie krijgen’ vandaan komt.

We zitten in het zonnetje op het vrijthof met uitzicht op de OLV Balisiek.

Om vervolgens de bepakking weer op te halen en in de richting van onze overnachtingsplek te lopen.

Dag 2, 7 september 2019: Maastricht – Wittem

Vandaag lopen wij via een beschreven pelgrimsroute naar het klooster van Wittem.

De regenkleren blijven in de rugzak, sterker nog, we worden getrakteerd op zon en schaduw.
Als groep trekken wij de aandacht, schapen en koeien kijken wat verstoord op als wij hun weiland kruisen. 

Wielrenners en automobilisten kijken hun ogen uit naar deze groep met mooie vrouwen. Zelfs in de pauze trekken wij volop de aandacht.

We stijgen en dalen, we ervaren vals plat, de steile Gulperberg, holle wegen en een maispad.

De aankomst bij het klooster van Wittem is hartverwarmend, in alle opichten een pleisterplaats, ook voor de ziel.

Dag 3, 8 september 2019: Wittem – Abdij Val Dieu

Vandaag gaan wij over de grens. Wij passeren haast ongemerkt de grens met België. Opeens is het bonjour in plaats van goedendag. Opeens lezen wij plaatsnamen die ons aan verre (pelgrims)oorden doen herinneren. 

Drie van ons (waaronder ikzelf) ervaren vanmorgen hoe ze ongemerkt hun eigen grens ook bijna hebben bereikt. Na intense voorafgaande dagen en wegens een onderdrukte griep kiezen zij, elk met veel moeite, vandaag zichzelf wat rust en ruimte te geven en een kortere route te lopen.

Het ontroert mij wat deze keuzes met de groep en met de betrokkenen doen.
Elk van de deelnemers wordt deze zondagmorgen aangeraakt door het thema ‘waar ga jij over je grens?’ Elk van de deelnemers is bezig met de vraag: ; wat heb jij nodig?’

Na een prachtige kortere of langere wandeldag arriveren wij als hechte groep bij abdij Val Dieu.

Iets te laat voor de zegening van de pelgrims. Precies op tijd voor een feestelijke en kleurrijke afsluiting.

Een van de deelnemers deelt aan het eind van de dag haar gevoel over haar keuze van vanmorgen: ‘Mijn ego is door mijn keuze om korter te lopen geknakt. Mijn ziel heeft een sprongetje gemaakt. Eindelijk koos ik vandaag voor mijzelf.’

Een dag die zeker voor mij zo moeizaam begon en juist door dat te erkennen en bespreekbaar te maken zo prachtig eindigt. Een dag die ik niet snel zal vergeten.

Dag 4: 9 september 2019 Wittem – Meerssen

Al vroeg nemen we afscheid van ons tijdelijk verblijf: het klooster van Wittem. Vandaag volgen wij het door Henk Erinkveld, een van de broeders van dit klooster, ontwikkelde en beschreven PeerkePad.

Via Gulpen, Schin op Geul en de hooggelegen kluis van Schaelsberg bereiken wij klimmend en dalend het vriendelijke Valkenburg.

Na een pauze op een zonovergoten terras vervolgen wij de route naar Houthem Sint Gerlach. Bij de kapel worden wij daar als pelgrims spontaan en zeer hartelijk ontvangen. We krijgen een kleine rondleiding, een stempel en mogen tot mijn grote vreugde de hier aanwezige refugio voor pelgrims bekijken. 

Rond 15 uur bereiken wij de basiliek van Meerssen. Een prachtige plek om op het terras onder het genot van een drankje nog even na te genieten. 

En nagenieten is het. Nog maar vier dagen geleden maken wij onwennig kennis met elkaar. Wat hebben we in die vier dagen die kwamen veel beleefd. Vier dagen waarin een ieder het gevoel had zichzelf te kunnen zijn en steeds eigen keuzes te kunnen maken. Vier dagen waarin elk zich op zwaardere momenten gedragen voelde door de groep.

Ronneke, Rosi, Jeannette, Yvonne, Agnes, Els, Rian, Anneke, Gerrie, Eugenie en Mary dank je wel voor je vertrouwen. Dank dat je tijdens dit weekend was wie je bent, stuk voor stuk mooie vrouwen. 

Heb je ook zin om een keer een pelgrimsweekend mee te lopen? Hier vind je de mogelijkheden die nog komen.