Dag 1, woensdag 23 februari 2022, Oirschot – De Logt/De Ontdekking (15 km)
De meeste Brabantse kloosters waarin broeders en zusters aanwezig zijn, liggen in het oosten van de provincie Noord-Brabant. Speciaal voor het Kloosterjaar2021 is een 330 kilometer lang wandelpad samengesteld. Tijdens deze mini-pelgrimage lopen wij een aantal etappes van dit kloosterpad. Wij lopen etappes 10, 11 en 12, van Eindhoven naar Berkel-Enschot, we mengen deze dagen de etappes een beetje door elkaar.
Bij café de Beurs in de St. Odulphusstraat van Oirschot treffen wij elkaar. Het café ligt naar goed katholiek gebruik in de schaduw van een imposante kerk. Het gebak is overheerlijk, een goed begin van deze pelgrimsreis.
Fijn de pauzeplekken die ze hier hebben gemaakt. Meer dan genoeg plek voor ons en onze meegebrachte lunchpakketten.
Bijna droge voeten, net als deze paarden.
Per taxi worden wij met elkaar naar de Pelgrimsherberg gebracht, onze pleisterplaats voor de komende dagen.
Alwaar we worden ontvangen door de heerlijke etensgeuren die uit de keuken komen, met een warm welkom door Elly en Joost, de gastheer en gastvrouw van deze plek.
We ervaren hier saamhorigheid…
Tijdens het ontbijt hoor ik van bijna iedereen over een goede nacht. De omstandigheden waren prima:: een eigen kamer, een overwegend stille omgeving en een vermoeid lijf. Ruim op tijd verschijnt iedereen aan het ontbijt. Met recht een goede start van een nieuwe dag.
Bij een Mariakapelletje in Veldhoven staan wij stil. Hier zou een stempel moeten zijn, wij zijn, zo blijkt later, precies 1 dag te vroeg :).
Op de brink staat dit kappelletje. Je kunt hier een kaars branden, onder meer om droogte te voorkomen.
Dag 3, vrijdag 25 februari 2022: Oirschot – Vessem (20 km)
Vanaf Huize Nazareth in Oirschot lopen wij via de Beerze naar de kapel van de Heilige Eik. Op een uitzichttoren kijken wij uit over de Landschotse heide.
We hebben het goed met elkaar, het voelt al zo vertrouwd om met elkaar onderweg te zijn. Het uitzicht is mooi.
Onderweg nemen wij tijd voor het Processiepark. Volgens de legendes vonden herders hier begin 15e eeuw een Mariabeeld op de oevers van de Beerze. Ze plaatsten het beeldje in een eikenboom. Bewoners namen het beeld mee en plaatsten het in hun kerk, maar de volgende ochtend was het beeld weer in de eik aanwezig. Het wonder was geschied. Later werd hier een kapel geplaatst en rondom de kapel ligt een klein bedevaartspark.
Omdat we zin hebben in koffie en een warme plek lopen wij een stukje om. In Middelsbeers zit een leuk café, op weg er naar toe staan pijlen naar een verder gelegen pelgrimsplek. Het woekert verlangen aan, de tekens naar Santiago. En tegelijkertijd voelen wij ons onderweg, elk op zijn/haar eigen pelgrimsweg, daarvoor hoef je niet ver van huis te gaan.
De Beerze leidt ons verder in de richting van de Pelgrimsherberg. Wonder boven wonder blijft het droog, de zon zit mee, wellicht komt dat door de kaarsjes die wij in de kapelletjes hebben gebrand?
Bij de Jacobushoeve in Vessem houden wij halt. Helaas is de hoeve zelf op vrijdag gesloten. Gelukkig is de tuin en de stiltekapel altijd open voor bezoekers.
Bij de kleine ‘Cruz de Ferro’ laten veel mensen een steentje achter. Een teken van loslaten en overgave aan de toekomst. Een teken van koesteren en van vooruit willen leven.
In Cafe de Gouden Leeuw in Vessem worden wij warm ontvangen en staat onze stamtafel klaar voor het etappedrankje. In de Pelgrimsherberg komen de geuren van het avondeten ons al tegemoet.
Het carnaval is hier inmiddels begonnen. Vessem heet nu Struifdonk. Wij wensen ieder een mooi feestje.
Dag 4, zaterdag 26 februari 2022: De Logt/De Ontdekking – Abdij Koningshoeven (15 km)
We worden wakker in een wonderschone wereld. Het heeft gevroren, de rijp zit op het gras en op de bomen. De net opgekomen zon creëert magie.
Na een ontroerend mooi afscheid van Elly en Joost, onze gastvrouw/heer bij de Pelgrimsherberg in Vessem, gaan we weer op weg.
De Oisterwijkse vennen en bossen zijn prachtig. De modder en dus het glibberen en glijden valt reuze mee.
In 2021 is bij het bezoekerscentrum een beeld van Kees Verkade neergezet. Het beeld staat in het teken van de zorgverleners die tijdens de Corona-pandemie in ongunstige omstandigheden zo hard en liefdevol aan het leven van anderen hebben gewerkt.
Tijdens het lopen voel ik de ontspanning. Luchtige en verdiepende gesprekken gonzen in de groep. Voor ieder is er ruimte om zichzelf te zijn en zichzelf te laten zien of terug te trekken. Kostbaar, deze ervaring, ik voel mij dankbaar hier met deze mensen te mogen lopen.
Bij een kapel van OLV voor de Vrede houden wij pauze, de actualiteit is ook hier aanwezig. De eergisteren beginnen oorlog tegen de Oeraine lijkt zo ver weg. Het lijden en de onveiligheid van de mensen daar voelt zo dichtbij.
De laatste kilometers van deze route voelen voor mij heel vertrouwd. Hier loop ik regelmatig met groepen, elk jaar begeleid ik in de adventtijd vanuit abdij Koningshoeven een klooster-reis voor De Wandelmaat.
Zin om ook eens mee te lopen? Via deze link vind je dagwandelingen. En je bent welkom om mee te lopen tijdens volgende meerdaagse pelgrimswandelingen. Je bent welkom!
