Zaterdag 17 juli 2021, dagwandeling
De deelnemers aan de wandeling komen uit het hele land. Ik hoor tijdens de kennismaking woonplaatsen noemen als Nieuwe Pekela, Drachten, Nijmegen, Spijk, Valthermond, Almere, Vleuten en Hilversum. Elk van hen kijkt uit naar een kennismaking met dit unieke en relatief onbekende eiland.
Vandaag gaan wij dit eiland verkennen. Na 30 minuten varen komen wij aan in de haven van Marken, vanaf daar lopen wij naar de strekdam. Daar aangekomen blijkt deze in dit seizoen volledig overgroeid te zijn.
De dam loopt 2 kilometer de zee in. Ooit was dit het begin van de afsluiting van de Gouwzee en de inpoldering van de Markerwaard. Nu is de dam een walhalla voor de koolzaad, bramenstruiken, bloemen, mossen, vogels en wandelaars. Geen pad is zichtbaar, we maken onze eigen weg. We lopen hier door de wildernis van Marken.
Mooi de zee van bloemen, het geluid van het kabbelende water, de stille voetstappen van degenen die voor en van degenen die achter mij lopen. Ik waan ons hier in een onontdekte wereld, hier op de dam is sinds lange tijd niemand geweest.
De terugweg loopt makkelijker, het door onszelf gebaande pad geeft richting en ruimte.
Aan het einde (dat ook het begin is) van de dam staan picknickbankjes en is er de schaduw van een boom. Een prachtige plek om te lunchen, het uitzicht is fenomenaal.
Op de grens van het land en het water vervolgen wij de route. Links het IJsselmeer, rechts de weilanden waar wij koeien, ganzen, eenden, grutto’s en andere vogels zien fourageren.
De vuurtoren met de naam ‘Het Paard’ is een eye-catcher.
Voor de kust van Marken liggen ijsbrekers in het water. Deze voorkomen dart kruiend ijs het land en de huizen bereikt. Op deze zonnige en zomerse dag is dat ijs ver weg.
Wij denken vooral aan een heel ander soort ijs.
Marken kent een aantal wijken. Deze zijn elk op de hoogste punten van het eiland gebouwd. De huizen staan dichtbij elkaar en staan hoog op de poten. Deze bouwwijze beschermde de bevolking het beste tegen water en wind. Elke wijk heeft de naam werf. Wij lopen onder meer door de Rozenwerf, de Kerkwerf (toen het eiland nog katholiek was heette deze de Kloosterwerf) en de Witte werf. Op de foto zie je hoe een werf er van afstand uitziet.
In de smalle straatjes tussen de huizen spelen kinderen. Anderen komen net terug van een afkoelende duik.
Na bijna 13 kilometer gelopen te hebben, bereiken wij de kern van Marken. De stokrozen staan in volle bloei.
Door smalle gangetjes en over kleine bruggetjes dwalen wij door de werven waaruit dit dorp bestaat.
Ook de huisjes aan de haven zijn prachtig,
Sijtje Boes is een begrip op Marken en ver daarbuiten. Zij was een van de eerste souvenir-verkoopsters. Ze werd destijds voor gek verklaard, Marken leefde destijds nog van de visserij en landbouw. Zij bleek haar tijd ver vooruit, Marken leeft nu voor een groot deel van het toerisme. Haar naam is voor altijd verbonden aan dit eiland.
In de haven drinken wij een etappe-drankje. De hier zelfgemaakt ice-tea met verse bloemen is een feestje in een glas. En mooie afsluiting van de wandeling. Een goede opstart van de bootreis terug.
Op het dek genieten wij na van de zon en van de wind. Via grote omwegen varen wij terug naar Volendam.
In Volendam nemen wij op de Dijk afscheid van elkaar.
Heb je zin om ook een keer mee te lopen? De komende dagwandelingen vind je hier: https://opstapmetirene.nl/dagwandelingen/
