Zondag 7 april 2024: Utrecht – Bunnik

‘Kan ik de auto parkeren op de camping?’ ‘Kunnen we bij de camping wel binnen zitten?’ Deze vragen worden mij  gesteld. Het zijn geen gekke vragen, de horecaplek waar wij vandaag vlakbij het centrum van Utrecht hebben afgesproken heeft de ‘verwarrende’ naam ‘Camping Ganspoort‘. Een naam die door de eigenaar aan het café/restaurant omwille van een gewenste ontspannen sfeer is gegeven.

Samen met Yvonne ben ik rond 10.00 uur hier aanwezig. Zeer gastvrij worden wij hier ontvangen.

In de Groene Hoek van de Camping, drinken wij koffie en maken wij kennis met elkaar.Vandaag staat in het teken van een kennismaking met de aankomende wandelreis langs de Camino.  Iedereen die er vandaag is, heeft ervoor gekozen om in mei OpStap met Irene vanaf Portugal via Santiago de Compostella naar Finisterre te lopen. Yvonne is voor deze reis de begeleidster.  

De deelnemers van vandaag komen uit alle windstreken van het land.  Ze delen de liefde voor  ontspannen aanlopen en avontuur. De Camino trekt aan elk van hen, voor de eerste keer of op herhaling.

Leuk om het enthousiasme van elk van de deelnemers te horen, daar doe ik het voor!

Op mijn vraag ‘Wat weet je over bovenstaande schelp?”krijg ik tot mijn vreugde een grote diversiteit aan goede antwoorden. Een symbool voor de pelgrim op de Camino. Het mooiste is als je deze kado krijgt voor je reis onderweg. Wie weet?

Tips voor onderweg worden uitgewisseld: ja het is aan te raden om stokken en voldoende en passende doppen mee te nemen, nee je hoeft geen slaapzak of lakenzak mee te nemen, wandelwol is een aanrader en ja het is verstandig om altijd wat zoets en zouts in je dagrugzak mee te dragen.

De stralende zon roept ons na de eerste kennismaking naar buiten. Het is de hoogste tijd om aan de wandel te gaan. Yvonne begeleid de groep naar de Kromme Rijn. Maar niet voordat ze een eerste foto van de vandaag aanwezige deelnemers heeft gemaakt.

Langs de Kromne Rijn worden de eerste kilometers samen gelopen. De jassen gaan uit, een aantal truien verdwijnen in de dagrugzak. De zon en zin stijgen gaandeweg.

We lopen een deel van het Kromme Rijnpad. Dit pad is ook onderdeel van het Utrechtpad, het Gelukkigerwijspad en van een Camino naar Santiago.

In de Amelisweerd houden wij halt bij het café van Stay Okay. 

Er staan bij deze sfeervolle uitspanning twee grote picknickbanken voor ons klaar. De meegebrachte lunch kan hier gegeten worden.

En dan is  het weer tijd om verder te trekken. De meesten lopen nu in t-shirt, zonnenbrandcreme wordt met elkaar gedeeld.

De natuur ontluikt zich zichtbaar.

Zelf ben ik een liefhebber van de bomen van de Amelisweerd. In combinatie met het stromende water vertellen de ritselende takken en beginnende blaadjes hun eigen verhaal.

Over een brug bereiken wij  de dorpskern van Bunnik.

Op het zonovergoten terras staat onze tafel al klaar. Het is tijd voor het eerste etappedrankje. We brengen een toost uit op een mooie dag en op een hele mooie reis.

Bij het etappedrankje verzucht een van de gasten dat ze heel blij is dat ze er vandaag bij was. De route (onder leiding van Yvonne) langs de Kromme Rijn, de gezelligheid, de zon en blauwe luchten heeft aan dat gevoel bij gedragen.
Maar vooral heeft ze ervaren dat ze voldoende vertrouwen in haar eigen voorbeeeiding heeft.
Een heerlijke dag. Ik heb er net als de deelnemers van genoten.

De aanwezigen kijken er naar uit om met elkaar  en met de anderen die er vandaag niet bij konden zijn binnenkort voor het eerst of opnieuw de Camino te gaan lopen. Vandaag was een veelbelovend begin….

Ben je nieuwsgierig naar de Camino die deze groep gaat lopem?  Via deze link lees je meer. 

Zin om dichterbij huis mee te lopen? Je bent welkom  bij een meerdaagse pelgrimswandeling in eigen land.

Pin It on Pinterest

Share This