16 mei – 31 mei 2024

Dag 0: The Camino calling….

Het draaiboek is klaar, Yvonne is ingepraat, op de valreep nog Credencials en schelpen uit Santiago over laten komen. De namen en nummers van de deelnemers zitten in mijn telefoon. Net als die van de hostels, hotels en albergues. Voor je weet maar nooit…
Echt goed word ik er nooit in, het loslaten van de Camino. Maar het is gelukt, Yvonne is een goede begeleider, elk van de deelnemers is voorbereidt en heeft er zin in.
De Camino is calling, morgen is het zo ver.
Ik kijk er naar uit he op afstand te faciliteren en om hun verslagen te maken, je leest ze hieronder….Ik wens de groep een Buen Camino.

 

Dag 1. Een reisdag
We ontmoeten elkaar vanmorgen op Schiphol.
We gaan op in het geroezemoes van reizigers die elk hun eigen weg gaan
Waar gaan ze naar toe? Waar komen ze vandaan? Waarom is die reiziger hier? Voor werk?vakantie ? familie ?
En hoe zit dat met onze groep ?
Terwijl ik daarover mijmer zie ik ontspannen gezichten. Gezellige gesprekken.
En voor we het weten zijn we in Porto. Daar maken we kennis met twee ons vooruit gereisde reisgenoten.
De taxi brengt ons naar Fortaleza/Valenca.
De plek waar wij morgen van start gaan op de Camino. We zijn er klaar voor. We zijn onderweg….

Dag 2: Valenca – O Porrino (22 km)

Het miezert als we door de poorten van Fortaleza onze eerste stappen zetten.
Via de brug over de rivier minho passeren wij de grens met Spanje.
Eén bezoek aan de kathedraal van Tui, onze eerste stempels… het weer klaart op.
Jassen gaan uit, het frisse groen en het geluid van het stromende water brengt ons in een ontspannen ritme. We lopen de alternatieve route, de drukte ligt links en rechts van ons..
Tijdens een koele sangria uit de tap besluiten we het volgende
– Koeien halen we niet uit de sloot
– Beren zijn er niet op de weg
– Er is geen gemekker
We voelen ons sterk als een os.
En wat kun je dan genieten van het menu de peregrino.

Dag 3: O Porrino – Redondela (18 km)

Galicië is een heel groen deel van Spanje. Vandaag ervaren wij aan den lijve hoe dat komt. De regenjassen zijn vandaag tijdens deze etappe heel hard nodig. Blij met elke overdekte horeca-gelegenheid, net als al die vele andere pelgrims die onderweg zijn.

En wat is het dan heerlijk om aan te komen. De regenkleding kan uit. Een smakelijk etappe-biertje. De gastvrijheid om bij wijze van uitzondering al vroeg in te mogen checken in onze appartementen in het centrum van de stad waarderen wij zeer.

Bij het smakelijke Galicische diner schijnt de zon alweer. Als bonus worden we getrakteerd op een internationale parade van levensgrote lopende poppen door de stad. We hebben het goed hier, met elkaar, in een prachtige groene omgeving.

Dag 4: Redondela – Pontevedra (16 km)

Vandaag worden we wakker in een prachtig appartement.
We vertekken na het ontbijt richting Pontevedra.
De een loopt voorop. De ander volgt rustig .
Net als de gesprekken kabbelt het landschap aan ons voorbij.
.2 keer is er een stevige klim.
Al snel gaat de regenkleding in de rugzak
We genieten van de lekkere temperatuur en de heerlijke koffie onderweg.
De route is niet te missen, bij een splitsing kiezen we voor een groen alternatief langs een beekje.

Bij de kapel voor de vrrouwelijke pelgrim krijgen we een stempel.

Een beetje giebelend installeren we ons in een moderne albergue in het centrum van de stad.

Dag 5: Pontevedra – Caldas de Reis (21 km)

In de ochtendzon verlaten we de historische stad Pontevedra. De etappe van vandaag brengt ons naar Caldas de Reis, een stad beroemd om zijn thermale bronnen.
Onderweg gaan we gesprekken aan met andere pelgrims die dezelfde weg bewandelen. De gemeenschapszin onder de pelgrims is sterk; verhalen, tips en aanmoedigingen worden uitgewisseld.

Het is als vanouds erg druk op dit deel van de Camino. Altijd zijn er mensen voor en achter je. De route vervolgt langs kronkelende paden, over oude Romeinse bruggen en door kleine valleien. De geluiden van kabbelende beekjes en zingende vogels zorgen voor een rustgevende achtergrond.

Bij aankomst in Caldas de Reis, na een tocht van ongeveer 23 kilometer, worden we begroet door de warmte van de stad en de belofte van ontspanning in het zwembad. We nemen hier een welverdiende rustpauze en dompelen onze benen in de warme, geneeskrachtige baden

Met een gevoel van voldoening en verwondering over de afgelegde weg, sluiten we de dag af.klaar om morgen reis naar Santiago de Compostela voort te zetten.

Dag 6: Caldas de Reis – Pontesecuras
‘Stap uit de schaduw en loop in de zon.’ Eén mooie tekst van de band IOS.
We zitten goed in het ritme
Van koffers inpakken. Rugzak klaarmaken en op naar het ontbijt
We hebben er zin in. Door wat probleempjes in de keuken wordt het een een ontbijt dat wat langer duurt
Maar ja! We hoeven het niet zelf te maken
Zelfs niet op te ruimen en af te wassen en zo ontsnappen we aan een enorme regenbui
Dat is pas geluk hebben.

Het enige wat rest is lopen.

De etappe van vandaag neemt ons mee over deels hoge paden en langs watervallen. Wij lopen we van de regen naar de zon. Het lijflied van een van ons inspireert. Het is een fijne wandeldag, ondanks een aantal blaren zijn wij na de fijne wandeling al vroeg bij ons eindpunt.

Dag 7: Pontescures – Padron – Farmallo

Padron is volgens de overleveringen, de enige plek op de camino’s waar Jacobus de Meerdere bij leven geweest is. Ongeveer 7 jaar heeft hij hier, na het sterven van Jezus, gepredikt. Na zijn marteldood in Jeruzalem is zijn lichaam, samen met twee van zijn volgelingen, vanaf Jaffa door een ‘gunstige wind’ in een boot naar wederom Padron gedreven om uiteindelijk in Santiago begraven te worden. En naar juist die plek zijn sinds ongeveer het jaar 1100 vele en vele pelgrims onderweg.

Vanaf ons overnachtingsadres is het iets meer dan een uur lopen, Padron..Via de laan van Platanen naderen wij de heilige plekken.

Jacobus straalt ons in Padron vanaf de Monte de Santuigno toe. In de Santiago-kerk zien wij hoe Jacobus hier in Padron bij leven en na zijn marteldood in het jaar 44 terecht is gekomen. Het bootje werd geleidt door een engel, heel soms voelen wij die ook.

In de kerk zien wij de meerpaal (El Padron) waartegen zijn bootje tot stilstand zou zijn gekomen.

En vervolgens bezoeken wij de Monte de Santaguino. De hoge plek waar Jacobus zou hebben gepredikt.

En per trap dalen wij weer af naar het vervolg van de route.

Gaandeweg komen we dichter bij Santiago.
Het lopen eist soms zijn tol of doet smaken naar meer

Daar waar de een worstelt met blaren en ander ongemak loopt de ander nog even een extra aantal kilometers.

Beide zijn moedig.
En beide vragen om vertrouwen in jezelf
Al gaande weg worden wat grenzen opgerekt. Het voelt goed en veilig om dat te doen
Morgen Santiago.
We zien er naar uit

Dag 8:  Santiago de Compostela (15 km)

Rita en Annemiek schrijven van deze bijzondere dag het verslag Hier komt het:
‘Voet voor voet, stap na stap bereiken wij vandaag Santiago de Compostella! Na een heerlijk ontbijt gaat de groep van start met de laatste 16,5 km van deze eerste week. Natuur en kleine dorpjes wisselen elkaar af.
Wandelen

Wie wandelt, wandelt nooit alleen.
altijd zijn er wel vogels, altijd de wind
of de waterstromen,
de bronnetjes soms
of passanten.

Altijd zijn er de bomen
en de wolken die je groeten
of de strakke blauwe hemel.
En de zijwegen en kruispunten
die vragen om een keuze.

Altijd zijn er je gedachten
die meetrekken als engelen
of als duivels, die je plagen.
Alleen wandelen bestaat niet.

Wandelen brengt je ook altijd weer
op je innerlijke weg
en brengt je thuis.

(Marinus van den Berg) 

En dan bereiken wij het doel: de indrukwekkende kathedraal van Santiago de Compostella verwelkomt de pelgrims, het plein stroomt langzaam vol.

Na een welverdiend etappedrankje met Tarte de Santiago gaan we de Compostella ophalen.
Met een indrukwekkende mis en slapen in een oud klooster wordt deze bijzondere dag afgesloten.’
Eén mooie prestatie van een fijne groep en van niet te vergeten Yvonne (de begeleidster van deze reis).

Dag 9: Santiago

Ook pauzes horen bij de Camino. Vandaag hebben wij een rustdag in Santiago. Uitslapen, rustig ontbijten.,slenteren door de stad. Diverse. musea worden bezocht. Het dak van de kathedraal wordt beklommen. Een ander werkt haar dagboek bij of leest in het voormalig klooster waar wij verblijven een goed boek.

Bij het diner treffen wij elkaar weer. Vol van verhalen.

In de avond zingen, dansen en klappen wij mee met de muziek van de tuna’s..
Een ontspannen dag. Zin om morgen weer verder te trekken.
Dag 10 Santiago -Logrosa/Negreira
Santiago laten we via het plein weer achter ons.,via heuvels en dalen zijn wij op weg naar het einde van de wereld.
Het natte weer van de afgelopen week heeft niet alle voeten goed gedaan. Een aantal van ons heeft flink last van blaren. Eén van ons heeft besloten om de route per ov verder mee te reizen, om erger te voorkomen. De overige blaren krijgen gepaste zorg en aandacht.
De route is vandaag pittig, mooi en afwisselend.

De route is vandaag pittig, mooi en afwisselend. Wij zijn ondanks veel en dankzij alles aan het genieten en hebben genoten, aldus een van de reisgenoten. Het gaat ons goed.

Dag 11: Logrosa- As Maronas
Wat een dag !
Zoals het leven.
Mist, regen , zon.
Jasjes gaan aan en jasjes gaan uit.
Dan zitten we binnen voor de koffie en dan zitten we op het terras heerlijk in de zon.
We gaan heuvels op en gaan heuvels af.
Een dag vol contrasten. Maar met een gouden randje.
We hebben van alles genoten.
Samengevat zijn de kernwoorden van vandaag:
Natuur, bergen en dalen , groene wandeling ,
Blij om op de juiste route te zijn , inspannend, blij elkaar te treffen op het terras. Pittig ,voldaan, prachtig.
Sangha (saamhorigheid).
Dag 12: Aa Maronas – Oliveiroa
Een korte maar heerlijke afstand vandaag gelopen.
Steeds komen we andere pelgims tegen die nog even willen doorlopen naar Finistere.

We stoppen voor een praatje. Lopen door naar de koffie. Trakteren ons op geweldige uitzichten als er weer een heuvel is overwonnen.

De sfeer is ontspannen.
Ons logeeradres is de perfecte plaats om een zonnige middag met elkaar door te brengen. We kletsen , drinken, ont-moeten en maken veel plezier met elkaar.
Dag 13: Oliveiroa – Cee
Van cultuur naar natuur.
Van reuring naar rust.
Dat kenmerkt de afgelopen dagen
Het lopen gaat makkelijk.
We blijven in het ritme die de camino gebracht heeft.
We staat letterlijk en figuurlijk stil bij de mooie uitzichten. Genieten van onszelf en elkaar.
Soms zijn geen woorden nodig om dit te beleven.
Dag 14: Cee – Finisterre
De laatste kilometers van deze reis lopen wij met aandacht. Aandacht voor de prachtige omgeving, voor de eerste blikken op de oceaan, voor de rust en voor medepelgrims. Ook een lange afdaling vraagt aandacht.
En dan opeens zijn wij er. Het dorp Finisterre.
Hier vieren wij onze aankomst. Hier maken wij ons klaar om vanavond naar het nulpunt te lopen.

Avond dag 14: Het einde van de wereld

‘Als woorden niet meer nodig zijn’.
Kaap Finisterre vanavond.

Dag 15/16: Santiago de Compostela: Verbinden en loslaten

Langzaam maar zeker maken wij ons klaar voor de reis naar huis. 16 dagen waren wij met elkaar onderweg.
Delen is vermenigvuldigen, het was deze reis ook zo voelbaar. Heel langzaam gaan wij met ‘minder bagage” dan wij kwamen weer naar huis….

Grote dank aan en respect voor Marina, Rob, Riet, Wil, Siets, Karin, Connie, Annemieke, Rita en Alie.
Stuk voor stuk mooie mensen, met elkaar een top-groep. En wat een mooie foto’s hebben jullie gemaakt. In het verslag staan foto’s die voor een heel groot deel door Siets en Rita zijn gemaakt.

Dank aan YVONNE voor de bevlogen begeleiding.  

Ik wens allen een wel thuis en een mooi vervolg van deze weg.
En voor onze volgers, vrienden en familie: fijn alle reacties en support tijdens deze reis, het deed de groep goed.

 

Pin It on Pinterest

Share This