Woensdag 17 november 2021, dagwandeling
Marken is sinds de Julianavloed in de 12e eeuw een eiland. Eeuwenlang heeft het geworsteld met het water. Sinds de afsluiting van de Zuiderzee is het water rustiger. Sinds 1959 is het eiland weer over het land bereikbaar, een lange dijk heeft van Marken een schiereiland gemaakt.
Vanaf Volendam nemen wij de boot naar Marken. Het eiland- en vakantie-gevoel begint daardoor al in die haven van Volendam. Op de boot foto’s en andere tekens van een bekende Volendammer. Ik kan mij bedwingen, de bel blijft ongeluid….
Vanaf het dek zien wij de zon boven Marken verschijnen. Als wij achter ons kijken zien wij een prachtige regenboog.
Na een half uur varen bereiken wij de haven van Marken. De karakteristieke huisjes, de zeilschepen, een andere wereld.
Vanaf de haven van Marken lopen wij naar de strekdam. Daar aangekomen blijkt dat het en der nog bloemen bloeien.
De dam loopt 2 kilometer de zee in. Ooit was dit het begin van de afsluiting van de Gouwzee en de inpoldering van de Markerwaard. Nu is de dam een walhalla voor vogels, bloemen, branenstruiken en wandelaars.
Het geluid van het kabbelende water, het zicht op Volendam, de prachtige wolkenluchten de stille glibberende voetstappen van degenen die voor en van degenen die achter mij lopen. Ik waan ons hier in een onontdekte wereld. Alle focus is nodig voor het lopen.
Na bijna een uur glibberen en glijden bereikt de hele groep het eindpunt. Hoogste tijd om even uit te blazen.
Aan het einde (dat ook het begin is) van de dam staan picknickbankjes e Een prachtige plek om te lunchen. Een plek waar wij constateren dat zowel de schoenen als de broeken na deze wandeling een grondige schoonmaakbeurt verdienen.
Op de grens van het land en het water vervolgen wij de route. Links het IJsselmeer, rechts de weilanden, boven ons de zon.
De vuurtoren met de naam ‘Het Paard’ is een eye-catcher.
Net als het interieur van de Dixie, het openbaar toilet dat hier staat.
Samen met een fietser genieten wij van het wijdse uitzicht op het IJsselmeer, op het Paard en op twee dames die hun honder vooral als fotomodiel blijken te zien.
Voor de kust van Marken liggen ijsbrekers in het water. Deze voorkomen dart kruiend ijs het land en de huizen bereikt.
Marken kent een aantal wijken. Deze zijn elk op de hoogste punten van het eiland gebouwd. De huizen staan dichtbij elkaar en staan hoog op de poten. Deze bouwwijze beschermde de bevolking het beste tegen water en wind. Elke wijk heeft de naam werf. Wij lopen onder meer door de Rozenwerf, de Kerkwerf (toen het eiland nog katholiek was heette deze de Kloosterwerf) en de Witte werf. Op de foto zie je hoe een werf er van afstand uitziet.
Door smalle gangetjes en over kleine bruggetjes dwalen wij door de werven waaruit dit dorp bestaat.
De weilanden zijn op een enkel schaap leeg. Onze schaduwen vullen de ruimte.
Na bijna 13 kilometer gelopen te hebben, bereiken wij de toegangsbrug tot de kern van Marken.
Na het etappedrankje bij de oudste kroeg van Marken stappen wij weer in de boot. De kapiteit neemt graag even tijd voor ons. Hij maakt een foto van deze stralende groep wandelaars.
Tijdens de vaart gaat de zon langzaam onder. Een spektakel om te zien. Een prachtig einde van een hele mooie dag. Dank aan Heleen, Betsy, Joepke, Jose, Els, Marjo en Kiki.
Heb je zin om ook een keer mee te lopen? De komende dagwandelingen vind je hier: https://opstapmetirene.nl/dagwandelingen/
Mooie weergave van een fantastische dag. Dank hiervoor Irene
Mijn eerste kennismaking met jou, kwam door een enthousiaste Joepke. Hadden een zwaar begin door de slijk, maar werden o.a. door de zon weer ruimschoots beloond. Dank Irene voor de fijne dag.