Vrijdag 2 juli 2021, Elshout – Den Bosch (22 km)
Tijdens mijn wandelingen volg ik meestal routes die door anderen zijn ontwikkeld en beschreven. Regelmatig laat ik mij daarbij inspireren door wandelroutes die ontwikkeld zijn door Mari Smits. Al enige tijd hebben wij digitaal contact met elkaar. Ook over de wandeling van vandaag, er zijn volgens hem momenteel geen bijzonderheden op deze route.
Bij de bushalte in Drunen begroet ik de deelnemers. We hebben er zin in, om allerlei eigen redenen, variërend tot een lekkere dag uit, tot een diep verlangen een deel van deze route eens zelf te gaan ervaren.
De route is in tekst beschreven. Ook loopt er een GPS-track mee, altijd handig bij twijfelgevallen.
Het eerste deel van de route is vrij saai. Veel asfaltwegen, een paar industriegebieden, hier en daar wat akkerbouw-land. Ook dat hoort erbij, ook dat ervaar je tijdens pelgrimstochten. Het is de kunst je ermee te verhouden, de saaiheid, het ogenschijnlijk oninteressante gebied…..
Juist de details vallen mij dan op. Een kleine verkooptafel op de hoek van een straat. Kleurrijk en smakelijk, met veel aandacht staat de koopwaar uitgestald. Jammer dat we niet veel mee kunnen nemen.
Abdij Mariënkroon
Via een poort bereiken wij na ongeveer 8 kilometer gelopen te hebben een paradijsje.
We bereiken het terrein van de voormalige abdij Mariënkroon. Mari Smits schrijft daarover het volgende:
‘Op de plek van het voormalige klooster Mariënkroon stond het middeleeuwse kasteel Onsenoort. In 1903 werd het aangekocht door de cisterciënzers en daarna uitgebouwd tot klooster. Op het grasveld voor het klooster staat sinds 1941 een beeld van Bernardus van Clairvaux (ca. 1095-1153), de stichter van de orde van de cisterciënzers. In 1939 trokken honderden pelgrims in de dagen voor en op 20 augustus naar de abdij om de voorspraak van de heilige Bernardus, apostel van de vrede, te vragen. Gedurende de oorlogsjaren vond telkenjare in augustus op twee zondagen een processie plaats in de tuin van de abdij. In1951 vond de laatste plaats.’
Wij hebben er even geen aandacht voor. Tot onze vreugde staat er koffie met lekkers voor ons klaar. En er is een toilet en een terras. Direct zijn we de verharde wegen die ons hier brachten vergeten. En als we dan ook nog worden uitgenodigd de kloostergangen en de kapel te bezoeken, kunnen wij onze vreugde niet meer op. Langzaam maar zeker komen de vragen over deze plek naar boven, de antwoorden van Mari komen van pas.
Via de Mariakapel in de achthertuin van het klooster verlaten wij het terrein.
Maar niet voordat wij over de brug zijn gegaan.
En de boer……
Aan de linkerkant van de buiten de abdij gelegen weg trekt een landbouwvoertuig onze aandacht. Zelf heb ik dit nog nooit gezien, een tractor met daarachter een aanhangwagen waarop laag bij de grond ongeveer 12 scholieren zitten. De boer legt ons uit wat er gebeurt.
De scholieren planten prei-plantjes. Deze plantjes zijn in de kas opgekweekt. Nu worden ze door de scholieren op de kar in de koude grond gezet. Over 9 maanden kan het worden geoogst, als het weer meezit…….en volledig voor eigen risico van de boer, zo benadrukt hij meerdere keren.
Een kilometer of 3 verder naderen wij een volgend hoogtepunt. Via een zandweg buigen wij af….
en via het talud klimmen wij naar boven.
Halve zolen-lijn/Moerputten
We hebben de halve zolen-lijn bereikt.
In de jaren 70 van de vorige eeuw is deze spoorlijn die van Lage Zwaluwe naar Den Bosch liep buiten dienst gesteld. De spoorbruggen door het natuurgebied Moerputten zijn blijven liggen. Wandelaars kunnen ongeveer 5 kilometer van deze spoorlijn lopen.
De naam van de spoorlijn, de halve zolen-lijn is afkomstig van het nut van deze voormalige verbinding. De grondstoffen voor de schoenen-industrie werden hierlangs aangevoerd. En voor de zekerheid was er ruimte voor een tweede spoor. Vanaf de jaren 50 stortte deze industrie hier in. Het tweede spoor is ongebruikt gebleven, de naam halve zolen-lijn is zo geboren.
De route door Moerputten is vandaag heel rustig. De overgang naar de stad is groot. Het eerste zicht op de prachtige Sint Jan is imposant. Een van de deelnemers ontroert het, een vergelijking met de aankomst bij de kathedraal van Santiago kan ik met haar meevoelen, het is een bijzonder moment.
Etappedrankje
Op de Parade, onder de rook van de Sint Jan, nemen wij Vermoeid en tevreden plaats op een terras. De zon, de afwisselende wandeling, het lopen en het gezelschap heeft elk van ons goed gedaan. Als iedereen een drankje heeft gekregen, breng ik een toast uit. De volgende dagwandelingen zijn gelukkig al gepland, en vind je op deze pagina.
Vandaag volgden wij een bedevaartsroute ontwikkeld door Mari Smits. De routebeschrijving vind je hier.
