Woensdag 7 april 2021, Dagwandeling ‘Op bedevaart langs de bollen’
Tijdens het ontbijt hoor ik over sneeuw, lange files en harde wind. De voorspellingen voor vandaag zien er niet goed uit. Mijn regenbroek en poncho gaan in mijn rugzak, met gezonde tegenzin ga ik op stap.
In Heiloo staat Marjon al op mij te wachten. Ze heeft het toilet gevonden, een luxe in deze Corona-tijd, en er is koffie-to-go. Even later zie ik ook de 4 andere wandelaars, bikkels, ook zij hebben zich niet tegen laten houden door het weer.
De door Mari Smits ontwikkelde route verbindt plekken waar de Ierse Willbord (en zijn rechterhand Adelbertus) rond het jaar 700 welvaart en geloof brachten in dit toen nog onontgonnen land.
Het deert de deelnemers niet echt, wij hebben eerst onze eigen hindernissen te nemen.
De route is deels onverhard. Zo lopen wij onder meer over deze grasdijk.
Met in de verte een molen die vroeger diende om het net gewonnen land vrij van water te houden.
Vlak na Egmond aan de Hoef lopen de duinen in. Daar worden wij opgewacht door imposante Schotse Hooglanders. Wij passeren ze op afstand en met respect.
Tot mijn grote verrassing is er op de plek waar een tijdje geleden een restaurant is afgebrand een prachtig niet uitspanningen verrezen. De eigenaar vertelt dat hij nog aan het bouwen is, maar soep en koffie zijn al in de verkoop. Terwijl wij genieten van de pauze breekt de zon door, we zien een stukje blauwe lucht, dat hadden we vandaag niet durven dromen.
De nabij gelegen Adelbertusakker brengen wij een bezoek. Het is hier dat de eerder genoemde Adelbertus ooit is begraven. Aan hem zijn diverse wonderen toegeschreven, al snel na zijn dood werd deze plek een bedevaartsoord.
Toen de stoffelijke resten van Adelbertus werden opgegraven en werden verplaatst naar een klooster, ontstond hier een geneeskrachtige bron. Wij wassen daar vandaag onze handen.
In Egmond Binnen lopen wij langs de Adelbertus-abdij, een klooster waar tot op de dag van vandaag Benedictijner monniken werken en leven.
In de prachtige (vlinder)tuin van deze abdij hangt een mooie tekst. Een tekst die ook door pelgrims kan worden ervaren.
Dit gebied staat ook bekend om de bollenvelden. Na enig geduld, de temperatuur heeft de bloei dit jaar vertraagd, zien we dan toch nog een aantal velden.
Ónze Lieve Vrouwe ter Nood’ betreden wij door een poort. In 1409 werd hier door een dankbare schipper een Mariakapel gebouwd. Rond 1640 werd hier een heilige bron ontdekt en sinds 1905 word deze plek jaarlijks door vele, vele bedevaartsgangers en pelgrims bezocht.
De kapel is vrijwel altijd open, een bijzondere en stille plek.
Vanaf OLV ter Nood lopen wij terug naar waar wij zijn begonnen. Wij lopen in de volle zon, wie had dat vanmorgen nou kunnen bedenken. Een passend einde van een ontspannen wandeldag. Een afronding van een dag met fijne ontmoetingen en gesprekken. Dank jullie wel daarvoor!
Heb je zin om deze wandeling ook te lopen? Via deze link vind je de beschrijving.
Heb je zin om ook een keer mee te lopen? De komende dagwandelingen vind je hier: https://opstapmetirene.nl/dagwandelingen/