Vrijdag 12 juni 2020, Dagwandeling rondom de Grebbeberg bij Rhenen
In normale tijden reis ik op wandeldagen graag met de trein. Het scheelt energie, het geeft tijd om bij te slapen, te lezen, een kop koffie te kopen en te drinken en om mij op de route in te lezen.
In Corona-tijd verplaats ik mij op verzoek van de NS met de auto. Slapen en lezen kan ik onderweg niet. Maar de koffie laat ik mij niet ontnemen.
Vandaag staat op mijn door de Shell vers gezette beker cappuccino een tekst die uit mijn hart gegrepen is.
Op de parkeerplaats in Rhenen zie ik elk van de mede-wandelaars aan komen rijden. Bijna iedereen is zomers gekleed. Vandaag gaan wij de zon pakken en stralen.
Na het stellen van de ‘bekende’ Corona-vragen, ik ken ze inmiddels uit mijn hoofd, en na het krijgen van 10 ontkennende antwoorden, kan de wandeldag echt beginnen………
De route die wij lopen is een nog vrij nieuwe NS-route. Het eerste deel lopen wij langs de uiterwaarden van de Nederrijn.
Vanaf hier heb je een prachtig zicht op Rhenen.
Wij delen het graspad hier met koeien en schapen. Hekjes en roosters houden de dieren in hun eigen gebied.
Het seizoen staat in volle bloei. Ook bij dit dijkhuisje is dat het geval.
Wij volgen aan deze kant van de rivier de sporen van het Limespad. Deze lange afstands-wandeling volgt de grenzen van het Romeinse rijk. Vandaag passeren wij onder meer een replica van een Romeinse wachttoren.
Onder het toeziend oog van een beeld van een dame uit Soeren houden wij hier pauze.
De onderlinge afstand is in dit ruimtelijk gebied geen enkel probleem.
De route die wij volgen loopt verder over een verharde weg. Wij kiezen voor een afslag, het klompenpad ziet er aantrekkelijk uit.
Om weer op ons eigen pad terug te kunnen keren doorkruisen wij een weiland en klimt een deel van de groep over een hek en kruipt een ander deel van de groep onder een afrastering door. Een beetje avontuur kan toch geen kwaad?
Tijdens het lopen en in de pauzes hoor ik veel verhalen over pelgrimswegen die mensen hebben gelopen. Ik hoor over de Olovsweg, diverse camino’s vanaf het eigen huis passeren de revue. Maar ook Hadrians’ Wall, de N70/Walk of Wisdom en de Ökumenischer Pilgerweg blijken niet onbelopen.
Mooi om te merken dat het bij deze verhalen niet zozeer gaat over de sportieve prestatie. Velen zijn vooral vol van de opgedane ervaringen en dragen die bij zich, ook in deze tijd dat velen hun pelgrimsplannen hebben moeten uitstellen.
Nadat wij bij het ponthuisje een kop koffie hebben gedronken en het toilet hebben bezocht, bereiken wij het pontje dat ons overvaart.
Aan de overkant van het water ligt natuurgebied De Blauwe Kamer. Een zeer voedselrijk gebied, veel vogels, bloemen en planten voelen zich hier erg thuis. Helaas mogen wij wegens de Corona-maatregelen niet in. Onverwacht is dat niet, we lopen zonder problemen door.
Langs de rand van het terrein lopen wij verder over een Klompenpad. Van afstand zien wij witte en blauwe reigers, buizerds, ooievaars en ganzen.
Tijdens het beklimmen van de Grebbeberg luister ik naar her verhaal van een van de mannen die vandaag meeloopt. Hij vertelt over zijn reden om zijn eerste camino vanaf huis te gaan lopen. Hij vertelt dat hij ruim 39 jaar beroepsmilitair is geweest. Met passie heeft hij zich op diverse plekken in de wereld ingezet voor de vrede.
Als hij 56 jaar oud is moet hij het leger net als alle andere militairen verlaten.
Na het afscheid pakt hij zijn rugzak en loopt hij in burgerkleren zijn voordeur uit.
Vele, vele kilometers, ervaringen en dagen later bereikt hij het Cruz de Ferro. Op die plek spijkert hij zijn dienstplaatje aan de paal. Pas nu is hij er aan toe: het eigen afscheid van een zeer waardevolle tijd. Het begin van een nieuwe fase.
Met kippenvel bereik ik na het horen van zijn verhaal de erebegraafplaats boven op de Grebbeberg.
Op deze bijzondere plek staan wij stil…. De gesprekken gaan over vrede en over het doorgeven van de vrijheid, aan elkaar en aan de volgende generatie.
Het Grebbebos dat achter het ereveld begint ligt hoog boven het gebied waar wij vanmorgen liepen. De ijstijd heeft hier zijn sporen nagelaten, het ogestuwde land kente hoogtes en dalen. De schaduw van de bomen is erg prettig, de temperatuur is inmiddels opgelopen naar 28 graden.
In het Grebbebos, dat vooral bestaat uit eikenbomen, zien wij een prachtige hut. Het is slechts een kleine moeite om hier een overnachtingsplek in te denken. Het avontuur lonkt, opnieuw…
Na een prachtige wandeling bereiken wij halverwege de middag zeer ontspannen het beginpunt dat tevens ons eindpunt is. Een mooi moment om met een aantal van ons op een terras nog een drankje te drinken.
Met elkaar lopen wij tot slot weer terug naar de parkeerplaats. Een stralende dag komt bij de parkeerplaats weer ten einde.
Zin om deze wandeling zelf een keer te lopen? Hier vind je de routebeschrijving.
Heb je zin om ook een keer mee te lopen? De komende dagwandelingen vind je hier: https://opstapmetirene.nl/dagwandelingen/
De meerdaagse wandelingen vind je hier: https://opstapmetirene.nl/meerdaagse-wandelingen/
Fijn dat ik erbij mocht zijn.
Na een quarantaine periode, voelde ik mijn vrijheid, tot op het bod!!
Allen die een laatste rustplaats vonden op de Grebbeberg, maken mijn dankbaarheid, voor onze vrijheid zo groot, dat ik emotioneel huiswaarts ga, ná deze prachtige wandeling.
Mooi Eugenie!