Pelgrimsweekend Wittem, 6- 9 maart 2020
Dag 1, 6 maart 2020, Rondwandeling Maastricht
‘Ook een weg van 1000 mijl begint met een eerste stap’
Het moment van ontmoeting is vaak best spannend. Zo ook vandaag. Meerdere deelnemers hebben nog nooit eerder met een groep gelopen. De meesten kennen elkaar en ook mij nog niet. Best spannend is het dan, Hoe zal het gaan, ga ik mijn eigen weg in de groep vinden?
Tijdens de koffie met echte Limburgse vla en tijdens de stadswandeling maken wij nader kennis met elkaar en met de stad. Leuk om te zien dat zelfs de mensen die geboren en getogen zijn in Limburg nieuwe plekjes hebben ontdekt. Fijn om te ervaren dat de eerste spanning stapsgewijs is afgenomen.
Natuurlijk lopen wij over het Vrijthof.
Met prettig weer lopen wij vervolgens door het prachtige historische centrum. Bij de OLV Sterre der Zee-basiliek krijgen wij een eerste stempel.
De oude stadsmuur is door de gemeente in bruikleen gegeven aan de natuur. Onvoorwaardelijk mag deze de muur begroeien.
Het faliezusterklooster wordt nu bewoond door particulieren. Het is een uitnodigend plekje, met kleur zijn de huisjes eigentijds gemaakt.
Tijdens de rondwandeling en het eerste etappedrankje is het tijd om naar onze slaapplek te gaan. Over de brug lopen wij in de richting van Stay Okay.
Vanavond eten wij bij de oude herberg (op zijn Limburgs: ‘in d’n awwe herberg’). Een sfeervol, gemoedelijk huiskamerrestaurant. De sfeer is goed, de ontspanning is voelbaar en zichtbaar aanwezig.
We hebben er zin in, een paar dagen pelgrimeren door het schone Limburgse land, de eerste stappen zijn gezet.
Dag 2, 7 maart 2020, Maastricht – Wittem (ong. 20 km)
Met rugzak lopen wij na het ontbijt vanaf het centrum van Maastricht de heuvels tegemoet.
Wij zijn overduidelijk in het land van de mergel. Prachtig om de Julianagroeve lopend te kunnen passeren.
Tot onze verrassing, de weersvoorspelling had andere plannen, is het zonnig. Buiten pauzeren is zo erg prettig.
Niet alleen het landschap en de uitzichten zijn afwisselend. Ook de grond waarop wij lopen is steeds anders. Regelmatig lopen wij door weilanden over het gras.
En even vaak lopen wij door of langs de modder.
Maar vrijwel nooit zijn de paden saai en vlak. Klimmen en dalen wordt vandaag onze tweede natuur. De klim naar de top van de Gulperberg loopt over trappen.
Maria wacht hoog boven Gulpen ons in de volle zon op ons.
Tijdens de daarop volgende afdaling blijven wij in de berm. Deze weg is steil en onoverzichtelijk, fietsers kunnen hier niet voor ons remmen.
Bij het klooster van Wittem worden wij warm welkom geheten. De tekst spreekt aan, voor elk van ons.
Je bent hier welkom
Als toevallige voorbijganger , gelukzoeker,
Godzoeker of nieuwsgierige.
Wij verwelkomen degenen
die ouder zijn dan zestig
maar nu nog niet volwassen zijn,
en tieners die te snel opgroeien.
Het maakt ons niet uit
of je Roomser bent dan de paus,
of sinds kerstmis 10 jaar geleden geen kerk meer heb bezocht.
Wij heten iedereen welkom
die denkt dat de aarde plats is,
te hard werk of lanterfant.
Bij ons ben je welkom.
Dag 2: 7 maart 2020, Klooster Wittem: Ontmoeting met Annemiek Schrijver
Heel bijzonder is het om vandaag in het klooster van Wittem Annemiek Schrijver te ontmoeten. Misschien ken je haar wel, zij maakt al een aantal seizoenen het programma ‘Mijn pelgrimspad’, zij wandelt daarin over Pelgrimswegen in Nederland en heeft in deze serie ontmoetingen met andere pelgrims en onderweg houdt zij halt bij pelgrimsplekken.
Met Annemiek delen wij ervaringen en hebben wij een gesprek over het onderweg zijn. Wij praten over de ruimte die wandelen je kan geven, ook heel dichtbij, ook gewoon op Nederlandse paden.
Na het gesprek zet ze haar stempel op onze credencials….
Als pelgrims onder elkaar gaan wij als afsluiting met elkaar op de foto.
Dag 2: 7 maart 2020, Wittem: Ontmoeting met Henk Erinkveld
Door Henk Erinkveld, de rector van het klooster, worden wij in de avond ontvangen en rondgeleid. Hij vertelt over de redemptoristen, over de historie van het gebouw en hij toont de diverse kerken en kapellen. Mooi zijn ook zijn verhalen over de vele worsten die hem letterlijk regelmatig worden aangeboden.
Voor mij is het moment dat Henk een laatste deur opendoet onvergetelijk. Uit alle monden klinkt verwondering, het woord wauw klinkt bij het zien van de prachtige bibliotheek uit alle monden.
Bijzonder is dat hij de wonderschone bibliotheek van het gebouw speciaal voor ons opent. Een ruimte met een grote wauw-factor.
Dag 3, 8 maart 2020: Wittem – Abdij Val Dieu (ong. 22 km)
Terugkerend thema tijdens deze dagen, in gesprekken, tijdens vieringen en tijdens ontmoetingen, is verlangen. Een verlangen naar ruimte, afstand en verbinding. Het onderweg zijn, pelgrimeren zo je wilt, is een gekoesterd en gedeeld verlangen.
Henk Müller schreef hierover een boek, zijn devies nemen wij ter harte: ‘Ruimte, natuur, een zelf gekozen ritme, wanneer je hiernaar een verlangen voelt, luister dan naar deze signalen en ga pelgrimeren’
In ons eigen tempo ervaren wij vandaag die prachtige natuur. De natuur die soms ook vandaag royaal met modder is.
Wij lopen door het Geuldal, door de heuvels van de Voerstreek, door bos, weilanden, over grotendeels onverharde paden.
We lopen achter elkaar, naast elkaar, hebben gesprekken en zijn stil. De rust die wij tijdens het lopen ervaren delen wij met onder meer met de schapen onderweg.
In Noorbeek, de plek waar sint Brigida nog steeds door pelgrims wordt ge-eerd drinken wij koffie en genieten wij van vlaai.
Onderweg, vlakbij Noorbeek, komen wij een Jacobsladder tegen. De Jacobsladder, een plek waar verlangen, vreugde en verdriet naar boven kunnen gaan, een plek waar engelen af kunnen dalen.
De route is wederom afwisselend. Maar er is 1 stuk dat de meesten van ons wat saai en zwaar vinden. Een voor het gevoel lang stuk ‘vals plat”, en juist daar gaat het even regenen.
En dan is er deze ene eik. Op eenzame hoogte wacht hij de wandelaars na een forse klim op. In weer en wind blijft deze eik hier geworteld en krachtig staan, als baken, schuilplek, voedingsbodem. Vaak liep ik hier al langs, altijd sta ik even stil, soms alleen een enkele keer samen…….
Dit keer is het een ontspannen weerzien, blij dat ik boven ben en de klim gedaan is……
Op deze heuvel liggen de grote grazers er rustig bij. Zij zijn het die hier ons publiek zijn, zij observeren ons, een kleurrijk gezelschap.
Onder de takken van een boom nemen wij pauze.
Iets na 15.00 uur bereiken wij het Godsdal, de Nederlandse naam voor de plek waar abdij Val Dieu ligt. En alweer geniet ik van de wauw-ervaring van de deelnemers die verrast zijn door het prachtige zicht op ons doel voor vandaag.
Dag 4: 9 maart 2020: Wittem – Meerssen (ong. 20 km)
De route die wij vandaag lopen, een etappe van het Peerkepad, is ontwikkeld door Henk Erinkveld. Henk is rector van het klooster van Wittem en actief wandelaar en stimulator van pelgrimeren. Bijzonder om dit weekend met een door hem ontwikkelde route af te sluiten.
Iedereen heeft er vandaag weer zin in, de paar pijntjes weerhouden niet om te gaan lopen, met volle bepakking gaan wij weer op weg.
Via Schin op Geul en de Kluis van Schaelsberg lopen wij een rustig Valkenburg in.
Handwijzers wijzen onderweg de weg. Wij kiezen voor de mooie steile wandelweg, wij kunnen inmiddels wel tegen een stootje.
Ik geniet met volle teugen. Het is mooi om te zien hoe wij van individuen een groep zijn geworden. Er is onderling steun, betrokkenheid en plezier. Bijzonder om te zien hoe een ieder in de groep ook individu is gebleven en deze dagen haar eigen weg heeft gelopen en in staat is gebleven de nodige ruimte in te nemen.
Via Houthem Sint Gerlach bereiken wij vervolgens in de loop van de middag ons eindpunt Meerssen.
In de zon naderen wij de basiliek van deze plaats.
Een prachtige aankomst, elk van ons heeft het lopend, soms tegen de eigen verwachting in, gedaan. Met onderweg her en der wat moeilijke en modderige momenten, een valpartij in de modder heeft zijn sporen nagelaten…, op alle gezichten zie ik een lach en vele andere tekenen van ontspanning.
Aan het eind van het weekend proosten wij op elkaar. Dankbaar voor deze ervaring die volgens de groep wel een week leek te duren (Haha, dat bedoelden ze dus heeeel positief😏).
Ik noem hier hun namen, ze mogen er stuk voor stuk zijn: Linette, Nelly, Marijke, Gerry, Marianne, Fimke, Trudy, Eveline en Trudy. Het ga jullie goed! Tot gauw, wel thuis.
Heb je ook zin om eens mee te lopen? Je bent welkom, informatie over meerdaagse (pelgrims-)wandelingen vind je via je deze link.
