Hadrians’ Wall Path, Verenigd Koninkrijk, 2 augustus – 10 augustus 2023
De dag voor het vertrek
Dag 1: Vertrek uit Nederland, aankomst in Carlisle
Dag 2: Toegezongen door een wulp (Bowness on Solway – Carlisle, 24 km)
Bij het startpunt hebben wij zicht op zee. In de komende dagen lopen wij van de oostkust naar de westkust van het Verenigd Koninkrijk.
En hoor je dat? We worden toegezongen door een wulp.
Tegen de verwachting in is er regelmatig zon. Modderpaden verraden dat het hier ook regelmatig flink kan regenen.
Het is een mooie route. Een enkel buitje drukt de pret niet.
– een prachtige Pauw
– je eigen tempo lopen en je grenzen kunnen en mogen bewaken
– pauzemomenten
– soms wat taaie kilometers over het asfalt
Fijn om te merken dat de route grotendeels goed is aangegeven. Witte eikels wijzen ons de weg, we nemen het maar niet al te persoonlijk deze reis.
Na een prettige en mooie wandeling bereiken we aan het eind van de middag Carlisle. In een hele relaxte sfeer drinken wij op een terras in de nabijheid van ons hotel ons eerste welverdiende etappedrankje. Proost!
Dag 3: Een glooeiend landschap (Carlisle – Walton (20 km))
Onze bagage laten wij achter, die wordt voor ons vervoert. Na een full English breakfast is iedereen blij om weer te mogen lopen, er wordt gelachen en de mooie plaatjes worden vrolijk vastgelegd.
Rustig lopen wij Carlisle uit. De stad maakt plaats voor het “platteland’ .
Willemien begeleidt de groep. Bij twijfel grijpt zij terug naar digitale middelen. Follow the leader is dan het devies .
Gedurende de dag maken we kennis met ‘waar ooit de muur stond’.
Omdat dit deel van de muur uit turf en plaggen bestond is er niet veel van te zien. Het is gebruikt voor brandstof en voor de bouw van huizen.
Bij de brouwerij van Walton proosten we op een goede dag.
Aan het einde van de dag brengt de taxi ons naar ons volgende overnachtingsadres: het middelpunt van Britain..
Dag 4: Langs wachtposten en forten, Walton – Gilsland (14 km)
Vandaag is er geen ontkomen aan: de muur is zichtbaar. Meer dan 10 jaar duurde het om de muur te bouwen. Ruim 2000 jaar later staan grote delen hier nog overeind.
Pas veel later zien we waarom: ze verrasten ons het meest met foto’s van zichzelf. .
Vanaf nu laten wij ons met veel plezier leiden door deze Romaanse ‘erfgrens’. Ook in de regen goed te doen.
En dan weer verder. Heuveltje op, en weer af. Hekjes door, vele hekjes…
Modderpaden.
Stempel zetten.
Graspaden en af en toe asfalt. De kilometers rijgen zich afwisselend aan elkaar.
De route vandaag is niet lang, een aantal neemt de tijd om een Romaans fort te bezoeken.
De anderen gaan voor ‘tea love’ en met elkaar kiezen we het etappedrankje.
Terug bij het hotel is het fijn de natte kleren en schoenen uit te kunnen doen. De schoenen staan te drogen, en krijgen voor morgen nog een beetje extra bescherming.
Op de kaart Soms is het goed je weer even te oriënteren. Wij zijn bij de blauwe stip. Een stukje noordelijker dan we in Nederland gewend zijn. En dat is merkbaar, in de avond gaat de zon laat onder. ‘s ochtends om 5.00 uur is het alweer licht.
Dag 5: Klimmen en klauteren Gilsland – The Sill (17 km)
Zo’n dag waarop je als je denkt dat je er bijna bent in de verte toch nog een nieuwe berg ziet liggen.
Het tempo ligt tijdens het klimmen en klauteren en tijdens het afdalen laag.
De stemming blijft goed.
De hsitorie is voelbaar aanwezig, de muur, de milestones, de forten..
En als je er dan toch bent is het fijn om dit van dichtbij te ervaren
Horeca of dorpjes zijn er niet. We pauzeren in de schoonheid van de muur en van het landschap.
Vanaf een afstandje wordt er naar ons gekeken. Met een blik van respect, verwondering of verbazing…..Wij zijn hier niet alleen.
Kers op de taart is de toegift van de taxi-chauffeur. Hij rijdt ons om naar de enige Romeinse milestone die al 2000 jaar ongemoeid is gebleven.
Dag 6:Robin hood en zijn ‘vrolijke volgelingen’ (Steel Rigg – Chollerford (ong. 20 km)
Hadrianus wist wel waar hij zijn ‘erfgrens’ bouwde, hij verbond de hoogste en meest ruige toppen in deze omgeving.
Soms stijgen/dalen wij over uitgesleten rotsen, een soort van onregelmatige traptreden, soms over het glibberige gras.
Fijn om regelmatig stil te staan, rustig blijven ademen, het maken van een foto.
De uitzichten zijn fenomenaal, de muur toont zich van haar mooiste kanten.
Met verse energie lopen we weer door.
Rond half zes vanmiddag bereiken we lopend ons hotel.. In de bar proosten we vermoeid en goed gestemd op alweer een mooie en goed gelopen wandeldag.
Dag 7: Stieren op de weg (Chollerford – Newburn (20-32 km))
Soms delen we de velden met schapen.
Vandaag passeren we diverse nieuwsgierige stieren. Best spannend, zij zijn aan wandelaars gewend, toch? Wij blijven alert, je ziet het op de foto.
Gaandeweg wordt de muur minder zichtbaar. De stenen zijn gebruikt voor het bouwen van schuren en boerderijen. We naderen de bewoonde wereld.
Enige tijd lopen we over een onverhard voetpad, evenwijdig aan de military Road.
De Romeinen hebben deze aangelegd voor het vervoer van voorraden en voedsel. Vandaag de dag is de weg nog steeds in gebruik. Het is weer wennen: verkeersgeluiden.
Bij de Robin Hood Inn genieten we van een drankje en zetten wij een volgende stempel in ons paspoort van Hadrians Wall. Het paspoort is bijna vol….
In drie groepjes lopen we ons eigen tempo. S. Loopt zoals inmiddels gebruikelijk vooraan. Hij loopt vandaag ruim 32 km. De anderen kiezen voor de kortere opties. Ook goed, alles mag, niets hoeft! Het is belangrijk je eigen en elkaars grenzen te respecteren. Deze groep doet dat opvallend goed en soepel.
Het eindpunt is een authentieke en ontspannen plek. Een brouwerij annex Lodge en restaurant.
Een mooie plek voor hoptimisten..
Een prima plek om op te laden voor de laatste wandeldag. De stemming is jolig, we hebben het naar onze zin hier langs Hadrians Wall en met elkaar.
Een dubbel gevoel. We zijn er bijna, maar nog niet helemaal.
En dan opeens…na een paar saaie kilometers, zit het erop.
Walls End, de laatste stempel, felicitaties, zere voeten en een smile. Walls End we hebben het gedaan. Elk voor zich en met steun en gezelschap van elkaar.
Door het tonen van de stempelkaart kun je hier een certificaat krijgen. Je naam wordt bijgeschreven in het boek van Hadrians Wall.
Heb jij zin om deze reis in een komend jaar te lopen? Stuur dan een mail en ik informeer je zodra data en prijzen bekend zijn: info@opstapmetirene.nl