3 dagen lopen over Ons Kloosterpad

Meerdaagse pelgrimswandeling

Dag 1, donderdag 7 oktober 2021, Uden – Schaijk (ongeveer 15 km)

Bij het centrum van Uden staat de abdij Maria Refugié. Dit is een klooster waar een aantal nonnen in stilte leven en werken. Het is het startpunt van onze meerdaagse reis langs het Brabantse Kloosterpad.
Bij dit klooster past een tekst die wij hier horen:
‘ De stilte zucht niet, ze spreekt de taal van het hart.
Een stille hartekreet, zonder geluid, die alle harten raakt.’ 
 

Hier krijgen wij onze eerste stempel en maak ik mijn eerste foto van deze dagen. Een foto van een prachtbeeld.

De route is goed te volgen via het wandelknooppunten-netwerk. Via het oer-natuurgebied De Maashorst lopen wij richting Schaijk.

Het is erg rustig in dit natuurgebied. Hier is alle ruimte voor de grote grazers. 

De vele pompoenen die hier langs de weg te koop zijn, de paddenstoelen langs de paden en roder wordende blaadjes herinneren ons eraan dat het al oktober is. 

Een deel van de wandelaars ken ik al. Anderen zijn voor het eerst mee. Altijd leuk om te zien hoe een groep zich tot elkaar en tot de natuur verhoudit. Ook nu verloopt dat weer heel ontspannen, ieder in zijn eigen tempo.

 

Bij het eindpunt staan onze taxi’s al klaar. We worden naar het Pelgrimsklooster in Velp gebracht. Daar is voor ieder een eigen kamer. In de huiskamer drinken wij samen met de andere gasten ons eerste etappedrankje van deze dagen. In de kapel wonen wij de eerste meditatie bij.  In de refter eten wij onze eerste maatlijd. Met heerlijke hier vers gemaakte pompoensoep vooraf. Die is zo lekker!!!

Dag 2, vrijdag 8 oktober 2021: Megen – Velp (ongeveer 21 km)

Soms tref je een dag waarvoor woorden tekort schieten. Het ontstaat, door onderweg en in de ontmoetingen bezieling te ervaren.

Het is niet zomaar een idee
dat ik heb opgevat
toen ik starend in de verte dacht:
ik wil eruit, op pad!
Het is hoog tijd om weer en wind
te voelen door mijn haren
en in het ritme van de pas
mijn mistig hoofd te klaren.
Met elke stap verglijdt de tijd
van nu naar net naar toen,
wat neem ik mee, wat geef ik mee,
wat zal dit met me doen?
De wereld gaat voor bij aan mij
voor ‘t overgrote stuk,
maar wat ik meemaak onderweg:
Kijk, dat is puur geluk”
(Nynke Geertsma, Stadsdichter Amersfoort 2015-2017)

En waar dat precies in zat?

Het begint vandaag met een warme ontvangst door broeder Theo van Adrichem in het Minderbroedersklooster in Megen. We zijn uitgenodigd voor de koffie. We gaan met elkaar in gesprek. Een heel bijzonder begin van de dag. Meerderen van ons worden geraakt door deze ontmoeting.

Wat volgt is een dag waarin de omgeving zich op zijn mooist toont. De mist maakt de wereld klein. En tegelijkertijd voelen en horen wij de onzichtbare ruimte om ons heen.

De zon doet de omgeving stralen. Het water in de Maas schittert, de lucht is opgeklaard en open, het gras lijkt groener dan voorheen.

Mooi om te zien hoe elk haar eigen tempo loopt. Fijn om met elkaar in het vestingstadje Ravenstein op een terras te genieten van koffie met veel lekkers.

Het licht, het water, het ontspannen tempo, alles draagt bij aan deze dag. Meditatief lopen, het ontstaat als vanzelf, gevoed door alles om ons heen.

Aan het eind van de middag bereiken wij ontspannen weer het Pelgrimsklooster in Velp.
Het voelt als thuiskomen, de route, de gastvrijheid en deze plek. Een van ons noemt het een bezielde dag. Beter dan dat kan ik het niet omschrijven.

Dag 3, zaterdag 9 oktober 2021

Vanaf het bankje aan het meer dat achter het klooster ligt zien wij de zon al vroeg weer opgaan.

In de ontbijtruimte zetten wij onze rugzakken klaar. Samen met de andere gasten nemen we voor ons vertrek eerst tijd voor een kop koffie en een goed ontbijt. Als de lunchpakketten gemaakt zijn, is het tijd voor ons vertrek. 

We beginnen met lopen waar we op dag 1 geëindigd zijn. De route leidt ons door een bos- en landbouwgebied steeds verder naar het noorden.
Tijdens de eerste kilometers straalt de zon de de mist weg. Een paard zoekt contact met mij, ik sta even stil bij haar.

De zon laat haar stralen zien. 

 De kleurrijke groep kiest ervoor om bij twee Pipo-wagens te pauzeren. De gesprekken verdiepen zich, de humor verlicht.

In Megen, ons eindpunt, worden wij door een zuster van het Clarissen -klooster vriendelijk ontvangen. De laatste stempel met Kloosterpad-souvenir ‘krijgen’ wij daar.
Bij een café nemen wij vanmiddag afscheid van elkaar. Ik hoor hele mooie woorden over hoe men deze dagen heeft ervaren.
Het ontroert mij, ook voor mij waren het bijzondere en fijne dagen. Niet in het minst door het mooie gezelschap! Het waren drie bezielde dagen, iedereen, reisgenoten, gastheren en gastvrouwen, bedankt daarvoor. 
Of anders gezegd:
Drie dagen gelopen in goed gezelschap en in een inspirerende omgeving.
Drie dagen waarin ik dit heb ervaren:
‘De natuur is niet iets buiten ons maar is in ons, gebaat bij zorg en liefde.’
Dank je wel Marion, Anita, Caroline, Marjo, Eugenie, Annemie, Ineke, Karin, Petra en Kiki, dan je wel voor deze mooie dagen. 

Zin om ook een keer mee te lopen? De geplande meerdaagse wandelingen vind je hier.

2 Reacties

  1. Kiki
    Kiki op oktober 11, 2021 om 8:01 pm

    Prachtige verslag waarbij ik gelijk het zielsgevoel weer ervaar. Verbinding met alles wat is

    Antwoord
  2. Marion Wingelaar
    Marion Wingelaar op oktober 11, 2021 om 10:44 pm

    Mooi verwoordt allemaal
    Prachtige ervaringen
    Gezellige groep
    Bijzondere plek voor de overnachting in het Emmaeus klooster in Velp
    Alles was weer tot in de puntjes geregeld en begeleid door jou
    Waren drie prachtige dagen….

    Antwoord

Reactie verzenden

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Pin It on Pinterest

Share This