Zaterdag 7 oktober 2023, Abdij Bovendonk in Hoeven (NB)
Elf reisgenoten hebben er zin in. Twee dagen kennismaken. Kennismaken met pelgrimeren. Kennismaken met aantal bijzondere plekken en gebouwen, het cultureel erfgoed van Brabant. Maar vooral kennismaken met de ruimte (en het bos) van West-Brabant. In onze eigen ruimte in abdij Bovendonk treffen wij elkaar. Nog een beetje ongemakkelijk, hoe zal het zijn? Zin om op stap te gaan.. De eerste dag staat in het teken van aankomen en aarden. Appeltaart en koffie helpt daarbij.
Hier zitten veel reigers. Juist deze vogels weten wat aarden is, zoek de spirituele betekenis van dit dier maar eens op.
Her en der hebben we een weids uitzicht. De suikerbieten zijn van het land, de windmolens draaien vele rondjes. In de verte hebben we zicht op de basiliek van Oudenbosch.
De zon en de wind strijden om aandacht. Op een picknickbankje in de schaduw puffen we de eerste indrukken in en uit.
En ook in de binnetuin is het hier heerlijk toeven.
Ruim 11 km lang is het genieten geblazen. Kerkklokken klinken van alle kanten. De weidse omgeving draagt het geluid ver.
De gesprekken verdiepen zich, de eerste jassen gaan uit. Mooi de geluiden van onze eigen voetstappen. De geur van nat gras. Het uitzicht op,de imposante basiliek van Oudenbosch. Hij komt steeds dichterbij….
In de vrije natuur staan we regelmatig ook even stil. Pauze is belangrijk. Daarvoor is altijd plek.
Er is zelfs een cactus-tuin.
Opvallend is de lourdes-grot. Daar waar je Maria ‘mag’ verwachten is hier een kabouter verschenen …?
En dan is het tijd voor de basiliek. De basiliek is een niet exacte copie van de Sint Pieter in Rome. Sachaal 1:16, ontworpen door Cuypers, dezelfde als die van de abdij waar wij te gast zijn. Ook de voorgevel doet denken aan Rome, het is een copie op schaal van de kerk van Jan van Lataranen.
Eenmaal binnen is pas echt de grandeur te zien. De koepel. het altaar, de enorme ruimte…
Wim, Oudenboscher van geboorte, is sinds 2 jaar gids bij de Basiliek. Tijdens de kennismaking blijkt dat wij de pelgrimservaring delen. Hij is te fiets en lopend naar Santiago, Rome en Jeruzalem geweest. Op zoek naar ruimte en verwondering.
Wim vertelt over de ontstaansgeschiedenis van de basiliek En vooral wijst hij ons op de rijke details van het interieur. Een verstopte afbeelding van de schilder van de koepel, een reliek van de mantel van paus Fransiscus, een mozaiek met een Franse lelie, ter ere van een vermogende dame.
Even is er verwarring: er zijn 2 beelden van Jacobus, de beschermheilige van de Camino. Santiago de Compostalla draait om die ene: Jacobus de Meerdere, hieronder zijn beeld in de basiliek.
Vooral staat Wim met ons stil bij de pieta. In geur en kleur vertelt hij over de verbeelding van dit meesterwerk van Michealangelo Over de leeftijd van Maria, zij is in dit beeld jonger dan haar overleden zoon. Over de voet die de grond raakt en de hand die naar de hemel strekt. Steeds meer zie ik het beeld zich openen. De gepassioneerde toelichting van Wim is hartverwamend.
De kerk is kleurrijk, groots en indrukwekkend. De archtect was er niet dol op, naar zijn idee veel te veel tierlantijntjes, allemaal afleiding van de ware archtectuur. Wat wij er zelf van vinden doet er eigenlijk niet zoveel toe, zo concluderen wij na afloop op een terrasje. Het is een beleving deze basiliek. Het is meer dan de moeite waard om hier te zijn (geweest). Met als bonus de ontroerend mooie rondleiding die mede-pelgrim Wim ons gegeven heeft. Hij voelde zich verbonden. Net als wij.
Vanaf Oudenobsch is het nog 7 kilometer lopen naar de abdij. Ook nu heeft Cindy weer een mooie rouite uitgezet.
Op een boerenerf is er ruimte voor een boerenijsje. Om vervolgens de cirkel rond te maken. Stralend loopt een ieder aan het eind van de middag het terrein van abdij Bovendonk weer op.
In de binnentuin van de abdij ronden wij twee hele mooie dagen af. Om mij heen zie en hoor ik ontspanning. Dit was voor elk van ons een mooie ervaring waarbij cultuur, architectuur, ontmoeten, onthaasten en wandelen harmonieus samenvielen.
