Meerdaagse pelgrimswandeling

Dag 1, vrijdag 19 november 2021, Lozen – Bree (15 km)

Het Peerkepad is een Pelgrimswandeling van ruim 160 kilometer lang. De route voert door het prachtige Geul- en Maasdal en door de verrassend mooie bossen, heide- en weidelandschappen van de (Belgisch-)Limburgse en Brabantse Kempen. Drukke wegen worden vermeden. De route start bij het museum van Naastenliefde in Tilburg, de geboorteplek van de zalig verklaarde naamgever van deze route Peerke Donders. Het eindpunt is het klooster van Wittem

Al eerder liep ik met groepen vier van de zeven etappes van deze pelgrimsroute. Lang heeft het geduurd totdat ik samen met een groep de drie moeilijkst bereikbare Vlaamse etappes ging lopen…de etappes van Lozen naar Meerssen, ik heb er lang naar uit gekeken.

 

Al vroeg tref ik vanmorgen de meeste wandelaars op het station van Weert. Elk heeft er zin in. Elk is blij dat ondanks de recent afgekondigde Nederlandse en Belgische Corona-regels onze reis mogelijk is.
Na de koffie met Limburgse vla worden wij naar Lozen gereden. Wegens gebrek aan taxi-mogelijkheden heb ik een touringcar geregeld. De bus helpt de aanvankelijke spanning die er bij een begin van een reis toch altijd een beetje is volledig te verminderen. Een gedeeld schoolreisjesgevoel wordt aangeraakt, ‘Wij gaan nog niet naar huis’ wordt lachend ingezet.

We lopen onder meer langs Priorij Klaarland en door het dorpje Beek. Langs de Zuid Willemsvaart zien wij de herfstkleuren schijnen. 

Volgens de routebeschrijving moeten wij op enig moment over twee greppels springen. Best een dingetje als je een zware rugzak draagt. 

Blij zijn wij met de helpende hand van Wouter, heel rustig stappen wij over de hindernissen heen.

Mooi om te zien en om te ervaren dat de wandelaars elkaar tijdens de gesprekken wijzen op de kleine schoonheid in de omgeving. Bijna had ik deze prachtige paddenstoelen gemist, blij dat Els mij er op wees.

Wij eindigen de wandeling op het Vrijthof in Bree. Een plek met een trotse kerk in haar midden. 

Een plek waar café Den Augustijner vreedzaam lokaal bier verkoopt…

Het café waar wij met elkaar proosten op een mooie 1e dag.

 

Dag 1, Avond in Dilsen
Na het eten is het voor iedereen fijn om even rust te nemen op de eigen kamer. De voeten hebben het ook vandaag weer verdiend.

Dag 2, zaterdag 20 novmeber 2021: Bree – Dilsen (24 km)

Tijdens het ontbijt hoor ik van bijna iedereen over een hele goede nacht. Zelfs de slechtste slapers hebben goed geslapen. De omstandigheden waren optimaal: een goed bed, een hele stille en donkere omgeving, een vermoeid lijf. Ruim op tijd verschijnt iedereen aan het ontbijt. De met tafelzilver gedekte tafel biedt ook koffie. Met recht een goede start van een nieuwe dag. 

Vanaf het centrum van Bree dwalen wij naar onze route terug. Via landweggetjes met pony’s en schapen (en een eier-automaat) bereiken wij de heuvels en de bossen van de Kempen.

Het is stil, heel stil in die bossen. Geen zuchtje wind, geen verkeersgeluiden……Slechts omhuld door het geluid van voetstappen en van het geknisper van de herfstbladeren waar wij doorheen lopen ervaren wij de enorme rust bijzondere gebied.

Diep in de bossen pauzeren wij op een bivakplaats, zelfs een toilet is hier aanwezig.

Elk in zijn eigen tempo banjert door modder, beklimt heuvels en loopt over de veelal onverharde Vlaamse paden. Bij een kapel voor de omgekomen militairen staan wij even stil. 

Gesprekken worden gevoerd, er wordt gelachen. Maar bovenal is er veel rust. De stress van het dagelijks leven is hier snel achter gelaten. Gedreven door de rust loopt iedereen soms tegen de eigen verwachtingen in een route van bijna 25 km.
‘Een dag om door een ringetje te halen’, zo zegt een van ons tijdens het drinken van het etappe-drankje. En daar heb ik niets aan toe te voegen …

Dag 2, In de loop van de avond

Bij hotel Beau Sejour in Dilsen-Lanklaar genieten wij van de maaltijd. Een vier-gangen-diner in een bijzondere omgeving. Wij laten het ons smaken. Tussen de gangen door zwaaien wij naar de thuisblijvers dankzij wie wij dit kunnen doen.

Dag 3, zondag 25 april 2021: Wittem – Vaalserberg

Het uitgebreide ontbijt valt opnieuw goed in de smaak en maakt ons wakker.
Met de lunchpakketten in de rugzak stappen wij rond 8.40 uur in de klaarstaande VIP-bus, het voelt krap, en tegelijkertijd is het helemaal okay. Groot genoeg voor ons. Net niet groot genoeg voor de regenbroek van Els…..
Bepakt en bezakt starten wij in Berg aan de Maas aan onze laatste etappe van dit Pelgrimsweekend. De sfeer in de groep is ontspannen, alsof wij elkaar al heel lang kennen.
Wat volgt is een kennismaking met een heel mooi stukje Nederland. Wat volgt zijn verdiepte gesprekken en gevulde stilte binnen de groep. 

Een deel van de groep loopt via de Maasvallei. Over modderpaden en langs een ongeluks-kapel schrijden zij voort. 

Om onder een viaduct een korte pauze te nemen.

Het andere deel van de groep kiest per toeval voor een kortere variant. Zij missen een afslag. Met als beloning een café met koffie en echter Limburgse vla. Ook helemaal goed, misschien zelfs beter??

Leuk om elkaar in Elsloo weer te treffen en om de verhalen te delen. 

Herenigd lopen wij met elkaar door het verrassend mooie Elsloo. De oude huisjes Opde Berg zijn zelfs op deze wat grauwe herfstdag adembenemend mooi. P

Langs de Hemelbeek, door een ravijn en over een berg lopen wij verder. Wat is het hier mooi. 

In het dorpje Geulle vertelt een van de bewoners over de overstromingen deze zomer. Alle huizen stonden hier toen diep in het water. Nog steeds staan veel huizen leeg, voorlopig onbewoonbaar, het verdriet is hoorbaar in de stem van de man. De andere kant van deze waterrijke omgeving.

Tijdens de pauze worden tips over pelgrimsroutes, thermosflessen en rugzak-dragen gedeeld. Een ieder is op zoek naar inspiratie, gevoed door een lekker meegedragen lunchpakket.

Bij de prachtige basiliek van Meerssen nemen wij tijdens het etappedrankje afscheid van elkaar en van een heel mooi Pelgrimsweekend. Ik zie stralende gezichten, het onderweg zijn heeft elk van ons goed gedaan. Elk heeft op zijn/haar eigen manier stappen gezet, letterlijk maar ook figuurlijk.

Lieve Wouter, Norbert, Ciska, Kim, Nelly, Els, Elza, Elle, Marjo en Marion dank je wel dat je erbij was. Dankzij jou en jullie was dit een hele mooie reis! Een reis vol humor, inspiratie en overwonnen grenzen. Je kunt samen en alleen meer dan je denkt, ook in het dagelijkse leven. 
Voor herhaling vatbaar….

Zin om deze reis mee te lopen? In de herfst van 2022 kun ook jij erbij zijn. Via deze link lees je meer. 

 

Pin It on Pinterest

Share This