Lopen met Passie, dag 3, 20 april 2019
Er zijn momenten waarop ik geen woorden kan vinden.
Wat wij vandaag (en de afgelopen dagen) hebben ervaren, kan ik nauwelijks beschrijven.
Een dag waarbij
– wij beginnen met de geluiden van de stilte en met het zicht op de opkomende zon
– wij door de zeer gastvrije manager van ons (Stay Okay-)hostel op een warm afscheid worden getrakteerd
– de schoonheid van de Biesbosch ons verder doet verstillen
– ik ondanks de hoge temperaturen kippenvel krijg, ontroerd door door de individuele. terugkoppelingen over wat deze dagen voor een ieder gebracht heeft.
Lopen met Passie: Wij waren en zijn niet alleen
Op witte donderdag maakten wij nog wat onwennig (opnieuw en voor het eerst) kennis met elkaar. Op goede vrijdag hielpen wij elkaar door de soms moeilijke momenten.
Vandaag voelen wij ons bij en met elkaar thuis, wij waren en zijn niet alleen.
Zoveel gedeeld, zoveel plezier gehad. Ik kan er geen woorden voor vinden. Ik ben er stil van.
Wat er is in stilte
Graag en met permissie leen ik daarom de woorden die Els Jonkman, een van de deelnemers, vandaag heeft gegeven.
‘Geluid komt op in stilte
Zien komt op in stilte
Voelen komt op in stilte
Gedachten komen op in stilte
Hoor
Zie
Voel
Bewust
Stil
Wij wandelen in stilte
En ervaren alles
En toch bijna niets
Van wat er is in stilte…’
Op weg naar huis
Na een mooi afscheid zijn we weer op weg naar huis. Op weg om het vervolg van deze Paastijd in eigen kring te mogen vieren.
Fijne Paasdagen en een buen camino voor iedereen…
