Vrijdag 21 januari 2022, dagwandeling

Het Bellopad, vernoemd naar een befaamde locomotief,  is een natuur- en cultuur-wandeling van Abcoude naar Mijdrecht.  Ongeveer de helft van het Bellopad volgt het oude spoor, tot 1950 reden hier passagierstreinen van Haarlem/Amsterdam via Mijdrecht, Wilnis en Vinkeveen naar Utrecht. Vandaag gaan wij deze route met een groep van 9 personen verkennen.
We ontmoeten elkaar bij het station van Abcoude. Na de kennismaking worden wij uitgezwaaid door een prachtige regenboog (en door oom Nico), onze dag is goed begonnen. 

Via Google vind je van het Bellopad diverse route-beschrijvingen variërend van een lijst wandelknooppunten tot een uitgebreid beschreven Groene Wissel. Wij maken van deze laatste optie gebruik, aangevuld met de GPS-route, altijd fijn om die mee te hebben lopen. 

Al na een paar straten bereiken wij het centrum van Abcoude. Vlak voor de ophaalbrug slaan wij linksaf.

Even later worden wij verrast met de schoonheid van het  riviertje Angstel, we volgen het water via een jaagpad. We lopen hier door een zeer gevarieerd landschap: een 6-meter onder NAP gelegen droogmakerij, veenafgravingen, de oudste en misschien wel mooiste polder van Nederland, langs de Vinkeveense plassen en het schilderachtige rivierengebied rond de Angstel bij Baambrugge. 

 In en bij deze rivier leven vele rivierkreeften. Eén van hen waagt juist als wij langs lopen een gevaarlijke oversteek. Een mooi moment om deze niet-inheemse kreeft eens goed te bekijken. Van een van de meelopers hoor ik dat deze diertjes erg goed smaken. Aan het uiterlijk zie je dat niet af :). 

Het geluid van het kabbelende water, het zicht over de weilanden, de prachtige wolkenluchten de stille, soms glibberende voetstappen van degenen die voor en van degenen die achter mij lopen. Ik waan ons hier in een onontdekte wereld.

In het mooie Baambrugge blijkt een café open. Koffie, een toilet, statafels en een stroopwafel, het voelt als een enorme traktatie. Wij maken er zeer dankbaar gebruik van en nemen hier een pauze.

 Verkwikt lopen wij verder, in eerste instantie door de oude kern van Baambrugge. 

Om vervolgens via een door bomen omzoonde ‘laan’ richting de wandeltunnel onder de A2 te lopen. 

Via de Demmerikse sluis komen wij bij Gemaal De Ruiter. Dit gemaal regelt de hoogte van het water van de Vinkeveense Plassen. Dit rijksmonument dankt zijn naam aan de vroegere dijkgraaf De Ruiter. Het gemaal verving 6 molens om de polders droog te houden. Het is in 1924 gebouwd in de stijl van de Nieuwe Zakelijkheid. Naast de sluis zie je het huis van de sluiswachter.

Ons oog wordt vooral getrokken door de panelen die aan de muur van het gemaal hangen. Vanaf hier lopen wij het Bellopad, wij volgen vanaf hier het spoor waarover ooit een zeer populaire trein heeft gereden. Tegenwoordig is de locomotief nog te bewonderen op de toeristiche treinroute Enkhuizen-Medemblik. 

De spoorrails zijn weggehaald, de kiezels die ooit tussen de rails lagen, zijn nog volop aanwezig. De voeten moeten daar wel even aan wennen.

Her en der langs het pad staan informatiepanelen, over de voormalige treinroute en over de natuur waar wij nu lopen. Deze staat bij de fundamenten van een voormalig burgwachtershuisje.

De zon maakt plaats voor grijze luchten. Het begint wat harder te waaien. Af en toe valt er een spatje regen. 

Bij het oude stationsgebouw van Vinkeveen nemen wij de tijd voor een lunchpauze. We zitten hier heerlijk uit de wind. 

De pauze geeft mij de tijd om te kijken hoe wij verder gaan lopen. Er is een brug gestremd, dat betekent dat wij via een omweg verder gaan.

De omweg is gelukkig eenvoudig te vinden. Al pratend over wat ons bezig houdt pakken wij de oude spoorroute weer op. 

Vanaf het talud hebben wij uitzicht op een weidse omgeving. Overal zijn kerktorens te zien. Op de foto heb je zicht op de kerk van Driehuis. 

Langzaam maar zeker (en best snel) lopen wij Mijdrecht tegemoet. Het dorp is flink aan het uitbreiden. Langzaam maar zeker laten wij de rust en ruimte weer achter ons. 

Het eindpunt van de route is het oude station van Mijdrecht. Door de modder, er wordt hier gebouwd, lopen wij naar de muurplaten van het Bellopad. Uitgewaaid en opgefrist constateren wij dat we een mooie route van in totaal (incl. de omleiding) ruim 20 kilometer hebben leren kennen.

Een etappedrankje zit er vandaag helaas wegens de gesloten horeca (nog) niet in. Bij wijze van afscheid zet ik (een deel van) de groep op de foto. De gezichten zeggen genoeg. 

Meer informatie over het Bellopad vind je hier

Heb je zin om ook een keer mee te lopen? De komende dagwandelingen vind je hier: https://opstapmetirene.nl/dagwandelingen/

Pin It on Pinterest

Share This