9 februari 2020: Uitwaaien van Abcoude naar Weesp

Niet eerder heb ik zo vaak de weerberichten bekeken. Er is voor vandaag code oranje afgegeven, de storm die eraan komt heeft zelfs een naam gekregen: Ciara. Alle voetbalwedstrijden voor vandaag zijn  afgelast, vele wandelevenementen worden in de ijskast gezet, het hele land is in rep en roer.

Natuurlijk stel ik mijzelf tot op het laatste moment dezelfde vraag: ‘Wat doe ik met de door mij geplande dagwandeling van Abcoude naar Weesp?’ 

Grondig bestudeer ik de weersvoorspellingen. Met een aantal aanpassingen in de route, iets korter, iets minder risico, durf ik het aan. Aan de deelnemers geef ik daarna de keuze of zij mee willen lopen. Twee mensen kiezen ervoor thuis te blijven, de anderen gaan met mij en met Ciara op stap, wat een bikkels!!!

Op het afgesproken tijdstip treffen wij elkaar rond 10 uur vanmorgen op het station van Abcoude. De NS blijkt keurig op tijd te rijden, de zware storm is pas voor later vandaag voorspeld.

Vanaf Abcoude lopen wij langs de Gein door een weids Hollands landschap. Voor ons een molen, links een rivier en aan de rechterkant eindeloze weilanden met een enkele boerderij.

Over een grasdijk lopen wij richting Fort Nigtevegt. De hekken staan open, wij hoeven dus niet te klimmen.

Fort Nigtevecht ligt aan een rustig weggetje bij het Amsterdam-Rijnkanaal. Het fort maakt onderdeel uit van de Stelling van Amsterdam. Grote delen van het in 1892 gebouwde fort zijn nog intact; fort, batterijen en liniedijk. Het fort is een plaats met veel natuurschoon, ruimte en rust. Het is een rustplaats voor onder meer fuut en kleine karekiet. En vandaag is het ook een rustplaats voor onze groep. De koffie wordt hier vers voor ons gemaakt. De taart is zelfgebakken. En, er zijn zelfgebreide mutsen te koop van het mooie merk ‘smoorverliefd’. Nel en Trees vallen voor deze mutsen, de rest van ons houdt het bij koffie met taart. 

De Liniebrug, een brug voor voetgangers en fietsers over het Amsterdam-Rijnkanaal, biedt ons de mogelijkheid om aan de overkant van het water te komen. Op de brug is mijn sjaal een speelbal van de wind, het is duidelijk harder gaan waaien, de storm is voelbaar op komst.

Het dorp Nigtevegt ligt aan deze kant van het kanaal. Het dorp heeft 1.565 inwoners (2019) en is in 2011 opgegaan in de fusiegemeente Stichtse Vecht. Vandaag is het hier vredig, er is geen mens op straat, de kerk is op dit tijdstip leeg en aan een van de gevels hangt een creatieve levenswijsheid. .

Over fietspaden lopen wij heel snel, wij hebben de aangezwollen wind nu volop in de rug, in de richting van het volgende dorp.

Het is droog, het lopen gaat goed, het is mooi om over deze prima paden verder kennis te maken met elkaar. Diverse mensen zijn nieuw voor mij. Ik ben nieuwsgierig naar hen en zij niet minder naar mij. Vandaag is dit extra bijzonder, een aantal van hen gaat binnenkort (of in 2021) samen met mij (en anderen) op reis, naar Wittem, langs Hadrian’s Wall of op camino. Genoeg gespreksstof, over de dreiging van Ciara wordt al lang niet meer gepraat. 

In een van de weilanden staat een schaap met een lammetje. Voor mij is dit het eerste lam dat ik dit jaar zie, de lente is duidelijk in aantocht!! 

Weesp, onze eindbestemming bereiken wij rond 14 uur, mooi op tijd, de storm is nog niet op zijn hevigst.

Weesp is een oude vestingstad, gelegen aan de Vecht. De stad heeft een torenfort, prachtige monumentale korenmolens en vier bastions.

Het torenfort heeft muren van bijna 2 meter dik. 

Bij De Heksenketel, een kroeg op het mooiste plekje van Weesp met uitzicht op het water, drinken wij met elkaar het etappedrankje. Mooi om te zien en horen dat elk van ons een prachtdag heeft ervaren. Een dag waarbij wij de wind vol in de rug hadden, waarbij de regenkleren ongebruikt in de rugzak bleven, een dag waarop wij gewoon heel lekker hebben gelopen, ondanks Ciara!!

Op het station van Weesp nemen wij allerhartelijkst en met een welgemeend ‘tot ziens’ afscheid van elkaar. Om er vervolgens op Utrecht CS achter te komen dat de sneltreinen naar Den Haag CS (mijn eindstation) inmiddels niet meer rijden…..

In een overvolle sprinter laat ik mij in alle rust naar huis vervoeren, ik heb geen haast, dit tempo past mij wel, een rustige afronding van een stormachtige dag.

Wij liepen vandaag een áangepaste versie van een NS-wandeling. Je vindt deze via deze link. 

Zin om ook een keer mee te lopen? Klik dan op deze link.