‘Oh, oh, Den Haag mooie Pelgrimsstad achter de duinen’,

Dagwandeling donderdag 15 juli 2021

Voor een pelgrim is Den Haag een bijzondere stad. Jacobus de Meerdere, je weet wel die van Santiago, is de beschermheilige van de hofstad. En Finisterre, de kust van Scheveningen, ligt hier op loopafstand.

Vanaf het station van Den Haag lopen wij vandaag in deze omgeving een pelgrimsroute. We passeren om te beginnen de Jacobstraat gelegen in het Haagse Chinatown.

Bij het stadsklooster van Den Haag ligt op een verscholen plekje de ‘Tuin van Geloven’. In dit paradijsje is alles mogelijk, iedereen is welkom, stilte en hiumor en spritualiteit omarmen je hier. Een plek waar ik graag kom, een plek die ik vandaag wil laten zien aan deze groep mensen. 

Om bij de tuin te komen loop je langs de versierde ingang van het klooster, tenminste……als het hek open is.

Maar het hek is vandaag gesloten…

Een vriendelijke mevrouw vertelt ons dat wij alleen als wij toestemming hebben van broeder Frans vandaag naar binnen mogen. Maar broeder Frans is niet thuis……

Een telefoontje later gaat het hek voor ons open, we zijn zeer welkom, met toestemming van broeder Frans mogen wij de tuin bezoeken. Het voelt voor de groep en voor mij oprecht als….het beloofde land.. 

Na een rondgang door de tuin lopen wij verder. Bij de oudste herberg drinken wij koffie/thee, via een geheime ingang lopen wij de paleistuin n. Het is daar dat het labyrinth ligt. 

 Het lopen van een labyrinth nodigt je uit om verbinding te maken met jezelf. Het is als het ware een andere vorm van pelgrimeren. Het lopen van het labyrinth is een eeuwenoud niet aan religie verbonden ritueel. Je loopt, met een vraag, als afronding van een fase of als meditatief moment, door het gras en langs de stenen met aandacht naar het centrum. Om vanaf het centrum in je eigen tempo weer naar buiten te kunnen keren. Er is geen goed of fout. Het is jouw ervaring, het is jouw levenspad dat zich hier ontvouwt. De paleistuin biedt een mooie plek om dit ervaren.

En nu we er toch zijn, lopen we natuurlijk ook over het Binnenhof. Voor een van de deelnemers is dit de eerste keer dat zij hier is, een bijzondere plek, dat is het en dat blijft het.

In het centrum van de stad staan twee Jacobskerken. In de ene Jacobskerk (Parkstraat) kunnen wij naar binnen. Wij staan samen met de bloemen even stil aan de voeten van het beeld van Jacobus. 

De andere Jacobskerk, de Grote Kerk, ligt even verderop. Sinds een aantal jaren vind je hier de bekende jacobsschelpen op straat. Ze wijzen alle kanten op, blijkbaar is het de bedoeling dat je vanaf hier vooral je eigen pad mag lopen. 

Via het Lange Voorhout lopen wij verder..

Om bij het verdespaleis bij de World Peace Flame stil te staan. Om de vredesvlam heen liggen stenen uit bijna elk van de landen van de wereld. Een belofte voor een betere wereld?

Bij het Vredespaleis lopen wij de Scheveningse bosjes in. Over onverharde paden zoeken wij hier onze eigen weg. Ik volg, het maakt niet uit, elke richting is hier goed.

Bij een verzameling boomstammen houden wij een pauze. Tijd voor de lunch en tijd voor het ontspannen van de spieren.

Vlakbij de kust ligt een Lourdesgrot. De geur van wierook, kaarsen en bloemen komt ons bij het betreden ervan tegemoet. Een mooie plek om in de reuring van de drukte van Scheveningen de stilte te kunnen ervaren. 

En dan is er het strand. Meerdere mensen hebben mij gevraagd of we toch echt over dat strand gaan lopen. Het voelen van het zand, de geur en het geluid van de zee, het is altijd weer een genoegen.

Op een plek waar bitterballen te koop zijn, het verzoek is zeer duidelijk ontvangen, sluiten we de dag af met een etappedrankje. De zon breekt door, het einde van een geweldige dag met een fijne groep mensen. Ik heb er van genoten om met hen deze pelgrimswandeling te kunnen lopen.

Heb jij zin om ontspannen lopend kennis te maken met mij en met mijn eigen omgeving? Je bent welkom, ook eind 2021 loop ik weer in Den Haag. Graag deel ik met jou dan deze mooie stad en het mooie Scheveningen. Je vindt de link naar de wandeling hier.