Een nieuwe pelgrimsroute
Het steentje is speciaal ontworpen voor deze pelgrimsroute. Gaandeweg kun je het bij je houden of misschien wil je het onderweg juist graag achterlaten?
En dan is het zover. We starten met lopen, we volgen de bordjes van deze voor ons nieuwe route.
Wat volgt is zonneschijn. Blauwe luchten, prachtige vergezichten vallen ons onderweg in de OverBetuwe ten deel.
Het lopen gaat goed, een enkel modderpad, langs de Linge, een prachtige kapel en een kerk die speciaal voor ons de deuren opent. Pauze nemen wij bij de berg-idylle, het ligt vlakbij de ‘Vleugel van Vrijheid’.
Werenfridus is de heilige die tijdens deze pelgrimsroute ‘centraal’ staat. Zijn beeld staat in Elst en in het pelgrimshuis in Nijnmegen. Tijdens deze etappe passeren wij het kunstwerk ‘Het mysterie van Werenfridus; . Het is gemaakt door kunstenaar Alphons ter Avest. Het verbeeld het bootje dat met het lichaam van Werenfridus tegen de stroom ingedreven is en tot stilstand kwam bij Elst, de plek waar wij onze route zijn begonnen.
Midden in de open en vlakke ruimte staat in Bemmel de kapel ‘Op de Heuvel’. Dit is een bedevaartsplek voor mensen die zich de gevechten die zich hier in WOII hebben voltrokken blijvend willen herinneren. Het is de plek waar wij even stilstaan en ons opnieuw orienteren op de route.
De zonovergoten wandeling sluiten wij af met een etappedrankje in het kloost van Huissen. Een mooi moment voor de eerste stempel, speciaal ontworpen voor deze route.
Avond dag 1
Fris gedoucht maken wij na de avondmaaltijd en na de vespers kennis met Dominicanes Marga Zwiggelaar, mede-ontwikkelaar van Wegen met Zegen.
Zij vertelt ons over het leven en het werken van de Dominicanen. In gesprek met ons beantwoord ze vragen en deelt ze over haar roeping en passie. Een prachtig zingevend gesprek met iemand met wie ik ooit, lang geleden een sociale academie bezet hield. Beiden stralen wij als wij terugdenken aan die tijd. Bijzonder om elkaar in deze zo andere setting nog steeds opstandig en eigenwijs te treffen.
Zij toont zich in haar leven als een ‘Fulltime pelgrim’, misschien hebben wij dat met elkaar gemeen? Het geeft te denken….
Onder het genot van een drankje ronden wij de dag informeel, in rust en met humor af. Een prachtig begin van een eerste wandelreis in 2023.
Zaterdag 7 januari 2023: Onderweg (Huissen – Doornenburg)
Vanaf het klooster in Huissen vervolgen wij vanmorgen onze weg. Via ‘de dijk’ lopen wij naar het dorpje Angeren.
Voor de meesten van ons is dat een een onbekende plek. Horeca is hier niet aanwezig. De Karholieke kerk is aan de eredienst onttrokken en dient, zo nemen wij waar, nu tijdelijk als garage voor ‘oldtimers’.
Door het kostersechtpaar van een klein protestantse kerkje aan de dijk worden wij hier allerhartelijkst ontvangen met koffie, thee en koekjes. Mooi de verhalen over de levende gemeenschap, over de verbinding die gevonden wordt in door vrijwilligers georganiseerde activiteiten, de oldtimer-dag en de braderie brengt vele mensen op de been.
We vervolgen onze weg door de uiterwaarden van de Linge. We delen de route met een schaapsherder de hier met zijn kudde loopt.
In het volgende dorpje waant een deel van de groep zich weer even kind. Herinneringen aan de serie Floris worden bij het kasteel waar die serie met in de hoofdrol Rutger Hauer is opgenomen gedeeld.
Als een kasteel-vrouwe wacht ik hier iedereen op. Met elkaar drinken in de in het kasteel gevestigde herberg onder het toeziend oog van Floris koffie en eten wij heerlijk tomatensoep.
De groep loopt verder, onder het toeziend oog van de Lakenvelders lopen wij langs oude bomen in de richting van de bus die ons terugbrengt naar het klooster.
Namiddag
Even een boek lezen, een ommetje maken door het mooie Huissen, aantekeningen maken in je dagboek, het zijn zo maar een aantal dingen die de deelnemers aan de groep na ommekomst in het klooster doen. Margreet en ik nemen de tijd voor een de in Huissen woonachtige Gerry Wetters, een gemeenschappelijk contact. Gerry heeft ons met elkaar in contact gebracht, door haar werken wij tijdens dit weekend samen. De deugd staat op deze foto in het midden.
Avond dag 2
Thema van de avond is pelgrimeren. We hebben het over de fases die je onderweg in het klein of in het groot tegenkomt. Het gaat onder meer over afscheid nemen, vertrekken, onderweg zijn, reisgenoten en over aankomen.
Zondag 8 janauri 2023: Lopend Stilstaan (Doornenburg – Gendt)
Rond 9 uur is het tijd om de schoenen weer aan te doen en om ons klaar te maken voor vertrek. Ik geef iedereen een rolletje pepermunt mee voor onderwerg, het is is immers zondagmorgen? Margreet geeft ons een pelgrims-zegen mee, een mooie tekst van Andries Govaert
‘Dat je de weg mag gaan die je goed doet,
dat je opstaat wanneer je valt.
Dat je mens mag worden in Gods ogen en in die van anderen.
Weet datr de aarde je draagt,
dat je gaat in het licht,
en dat de wind je omgeeft’
Met het rolletje pepermunt in de jaszak en de woorden van Andries Govaert in het hart of in het hoofd pakken wij onze bagage en lopen wij naar de bus die ons terugbrengt naar Doornenburg.
Over graspaden bereik je vanaf hier via het natuurgebied de Klompenwaard het einde van het land. En waar wij niet verder kunnen ontspringt de rivier De Linge.
Op de terugweg houden wij halt bij het fort. Ooit werd dit gekraakt, nu zit er een museum en is er horeca. Een bijzonder plekje, een groots onderdeel van een lang geleden aangelegde verdedigingslinie,
Een van de vrijwilligers gaat graag op tafel staan om goed zicht op ons te krijgen/geven.
De voorspellingen voor het hele weekend waren gevuld met eindeloze regen. Tegen de verwachtingen in lopen wij vandaag opnieuw in de volle zon. Het tempo is rustig, ieder heeft een eigen ritme. Mooie gesprekken, humor en rust hebben een natuurlijke balans gevonden. Een mooie groep, een ontspannende omgeving.
Bij de kapel met de naam Hulhuizen nemen wij nog een laatste pauze. In de kapel klinkt ‘Rudolph the red nose rendeer’, buiten zien wij wijze woorden.
We eindigen deze wandeldag door de Overbetuwe in het dorpje Gendt. Hier even geen pleisterplaats met sfeer, geschiedenis of een verhaal. Bij een grote snackbar, verder is alle horeca hier gesloten, beëindigen wij de dag en deze reis.
Ha Irene, wat een cadeau zo’n mooi (foto)verslag van onze pelgrimage te krijgen! Het verwoordt en verbeeldt precies zoals ik de dagen ervaren heb.
Jouw zorgvuldige begeleiding, zowel in praktische als meer persoonlijke zin, maakte het voor mij heel gemakkelijk om te ontspannen en de loop van het programma te volgen. De avond die Margreet verzorgde vond ik erg mooi en waardevol. En het verblijf in het klooster natuurlijk heel passend bij deze wandeldagen. Ik vond het heel fijn om deel te kunnen nemen aan de Lauden en Vespers. En het bezoek van Marga hoorde ook zo bij deze pelgrimage. De (innerlijke) weg die zij aflegt(de) en waar ze vrij uit over sprak, resoneerde bij mij vanwege de weg die ik afleg. De uitkomst is anders, maar de intentie herkende ik.
Misschien een enkel punt van feedback: laat je fotoverslag voor publicatie even door iemand anders lezen om de typefoutjes eruit te halen. Die zijn eigenlijk onvermijdelijk maar gemakkelijk te corrigeren door een tweede lezer. Ik doe het graag voor je!
Dag Maria,
Wat een mooie reactie. Dank je wel daarvoor.
Irene