Bijzondere pelgrims-plekken in ‘mijn eigen’ stad
Al meer dan 20 jaar woon ik in de stad Den Haag. Lange tijd wist ik niet dat Den Haag een echte pelgrimsstad is. Dat Sint Jacobus de Meerdere, je weet wel die van Santiago de Compostella, de schutspatroon van deze stad is, heb ik lange tijd niet geweten.
In deze Corona-tijd heb ik Den Haag meer dan tevoren als thuishaven voor een pelgrim ervaren. In deze blog deel ik met jou graag de mooiste pelgrimsplekken van mijn stad.
- Je eigen richting zoeken bij de Grote of Sint-Jacobskerk
In het midden van alle drukte torent de Grote Jacobskerk boven de stad uit. Deze kerk behoort samen met het Binnenhof tot een van de oudste gebouwen van de stad. Nu staat het in het hart van de stad en heeft het als missie het bevorderen van de veerkracht en medemenselijkheid. Een mooi vertrekpunt voor een pelgrimsroute. Bij de koster is op afspraak een pelgrimsstempel te verkrijgen. Rondom de kerk vind je een aantal grote en heel veel kleine Jacobsschelpen, ze wijzen je je eigen richting.
2. Gastvrijheid ervaren bij het Stadsklooster/Tuin der Geloven
Zelfs veel Hagenaars kennen deze verborgen plek niet. In een zijstraatje, enigszins achteraf, loop je er tegen aan: het stadsklooster met de vrij toegankelijke Tuin der Geloven. Een zeer bijzonder plekje, pelgrims voelen zich hier welkom.
‘Ons klooster is een herberg voor mensen van goede wil’, zo beschrijft broeder Frans het stadsklooster in een interview met ‘Kerk in Den Haag’. ‘‘Wij staan trouwens ook open voor mensen van kwade wil, maar die kom ik niet tegen’, zo vervolgt deze herbergier zijn betoog. ‘Ook mensen zonder geloof of met een ander godsbeeld kunnen zich welkom voelen. Zo staat er in de kloostertuin een beeld van Myriam die Issa (de namen van Maria en Jezus uit de Koran) in haar armen houdt. Ergens anders staat een grote oude soeppan, waarin een Boeddhabeeld en een crucifix gebroederlijk op elkaar leunen en elkaar aankijken. De Tuin de Geloven is tijdens daglicht vrij toegankelijk. Het klooster is op afspraak te bezoeken.
3. Je verbinden in het Labyrinth
In een doolhof verlies je je weg
In een labyrinth vind je je weg
Deze tekst lees je bij het Labyrinth dat in de tuin van paleis Noordeinde ligt. Het lopen van een labyrinth nodigt je uit om verbinding te maken met jezelf. Het is als het ware een andere vorm van pelgrimeren. Het lopen van het labyrinth is een eeuwenoud niet aan religie verbonden ritueel. Je loopt, met een vraag, als afronding van een fase of als meditatief moment, door het gras en langs de stenen met aandacht naar het centrum. Om vanaf het centrum in je eigen tempo weer naar buiten te kunnen keren. Er is geen goed of fout. Het is jouw ervaring, het is jouw levenspad dat zich hier ontvouwt. De paleistuin biedt een mooie plek om dit ervaren.
4. Schoonheid beleven in de Jacobuskerk
Vlakbij de paleistuin vind je de andere Jacobuskerk van de stad. Het prachtige door P.J.H. Cuijpers ontworpen neogotische kerkgebouw van H. Jacobus de Meerdere is tegenwoordig ’s middags geopend voor bezichtiging en bezinning. Veel passanten en cultuurliefhebbers maken daar gebruik van. Het is in deze kerk dat je op 2 plekken Jacobus kunt ontmoeten. Een pareltje in de stad, je zult bij binnenkomst versteld staan van de schoonheid van deze kerk.
5.Verwondering voelen in de Archipelbuurt
In deze wijk gelegen op de scheidslijn van Den Haag en Scheveningen loop je langs muurgedichten. Als rode draad voor de muurgedichten is gekozen voor ‘Verwondering’. De gedichten bieden een moment van verstilling, van rust en ruimte en bieden een adempauze, korte reflectie, een vraag, of een nieuw gezichtspunt. Als passant adem je als het ware nieuwe lucht in om daarna verblijd, verrast of geraakt je weg te vervolgen.
7. Vorm geven aan dankbaarheid bij de Lourdesgrot
Vlak bij de zee, naast het Circustheater, vind je in de kapel een verkleinde maar nauwkeurige kopie van de bekende Lourdesgrot. In de stilte van de kapel kun je hier je pelgrims-kaarsje branden, je verlangen optekenen of je dankbaarheid vorm geven. Elke dag ben je hier welkom van 9.00 tot 18.00 uur.
8. Ont-moeten in Scheveningen
In het westen van de stad, niet ver van de Lourdesgrot, bereik je een natuurlijk eindpunt van je wandeling. Verder dan de zee kun je niet lopen. Vanaf hier kun je alleen nog maar terug. Net als in Finisterre, een bekend eindpunt van de oudste pelgrimswegen, ben je hier als het ware aan het einde van de wereld gekomen. Hoogste tijd om om te keren. Maar niet voordat je tijd hebt genomen. Tijd om de geur van de zee, het geluid van de golven en meeuwen, he gevoel van zand tussen je tenen te ervaren. Tijd om te ont-moeten. In Scheveningen is daarvoor alle ruimte. Geniet ervan, het is mijn thuis……..
Onderweg zijn in ‘mijn eigen’ stad
Steeds meer wist ik mij te verbinden met mijn eigen omgeving en aan mijn eigen stad. Een stad die zoveel te bieden blijkt te hebben, ook voor pelgrims. Ook hier is het mogelijk om op alle vlakken onderweg te zijn.
Heb jij zin om ontspannen lopend kennis te maken met mij en met mijn eigen omgeving? Je bent welkom, ook in 2021 loop ik weer in Den Haag. Graag deel ik met jou een aantal van deze pelgrims-plekken. Je vindt de link naar de wandeling hier.
