Woensdag 19 januari 2022, Dagwandeling N70
De naam van de wandelroute van vandaag is op het eerste oog niet aantrekkelijk. De naam van de route is ‘N70’, het klinkt als een geasfalteerde weg voor auto’s.
Het tegendeel is echter waar. Deze route loopt vooral over onverharde bospaden. De naam verwijst naar het jaar waarin dit natuurpad (N) is ontwikkeld: 1970. Na een maand ‘stil te hebben gestaan’ wegens de recente lock down heb ik er zin in, weer met een groep op stap.
Bij hotel ‘t Spijker in Beek-Ubbergen tref ik de andere wandelaars. Op het terras, de horeca is dicht, maken wij staand kennis met elkaar. Fijn om Berreke, Eveline, Gerry, Jeannet, Thea en Wouter weer te treffen. Leuk om kennis te maken met Gerard, Hende en Lonie.
De route is goed gemarkeerd, zo merken wij direct na de start. Paaltjes met een groene kop, bordjes met N70 en groene banden rondom lantaarnpalen wijzen ons de weg.
Leuk detail is dat grenzen, zo blijkt ook hier, niet vaststaan. Na de plaatsing van dit bordje is de grens is 2 kilometer verschoven.
De N70 loopt over 8 bergen en door even zovele dalen. In totaal stijgen (en dalen) wij vandaag 375 meter, de eerste berg die wij beklimmen is de ‘beruchte’ Duivelsberg. Volgens de overlevering is dit een offerplaats voor heksen.
Vanaf deze berg hebben wij een goed uitzicht over de “De Duffelt”, de Duitse streek tussen Nijmegen en Kleef. De naam Duivelsberg zou afgeleid zijn van Duffelsberg.
Op de Duivelsberg is de horeca open. Een prachtige plek voor een pauze, we nemen er de tijd voor, er is vandaag geen haast.
Deze poel heeft de naam Heksendans. Ooit is hier een moord gepleegd, zo zegt de overlevering, ‘s nachts dansen de heksen hier…
Veel van de wat steilere stukken zijn voorzien van traptreden. In totaal liggen er op deze route ruim 500 treden, Jeannet maakt een foto waarop je een aantal traptreden onder je ziet liggen.
Ook de dalen hebben namen, in het Filosofendal lopen wij over de Filosofenbrug. Deze brug is in 2019 geheel vernieuwd, mede dankzij Staatsbosbheerd en dankzij een sponsoractie van de initiatiefnemers van de Walk of Wisdom. Bij een ander dal is deze foto gemaakt.
Bij Tante Koosje nemen wij pauze. Helaas is deze gezellige horecaplek vandaag nog niet open. Wij zijn zo vrij om op het terras halt te houden en een meegebrachte boterham te eten.
De koffie ontbreekt tijdens deze pauze (sorry Hende 🙂 ) maar de blauwe druifjes geven toch een zeer welkom gevoel.
Opgefrist (of afgekoeld) lopen wij even later weer door. De route is vanaf hier wat makkelijker. De paden zijn iets breder, de klimmetjes wat korter.
Bijzonder om te ervaren hoe afwisselend deze route is. Het bos toont een steeds ander gezicht, soms gaan we er helemaal in op.
Mooi om de cadans in de groep te ervaren. Het tempo-verschil bij met name het klimmen en het dalen is vrij groot, elk loopt dan zijn/haar eigen tempo. Regelmatig wordt er als vanzelfsprekend op elkaar gewacht. Fijn dat dan ook de achterste haar tijd heeft om op adem te komen. Bijzonder om te ervaren dat je door vertraging de omgeving intenser beleefd en meer kunt zien en horen.
Het is nog geen vier uur als wij komen waar wij vanmorgen zijn begonnen. Iedereen oogt ontspannen. Iedereen heeft de 375 hoogtemeters, de modderpaden, de 500 treden, de 8 bergen en 8 dalen vrij soepel gelopen. Elk van ons was voor het eerst of opnieuw onder de indruk van de on-Nederlandse schoonheid van deze vandaag zeer rustige route. Onder het staande genot van het etappedrankje, een kop koffie to go, nemen wij onder toezicht van een wasvrouw met bloemen, kijken wij terug…..
… op een bijzonder mooie route (N70), een aanrader voor iedereen die het leuk vindt om zichzelf qua klimmen en dalen uit te dagen. Wij hebben van de route en van elkaar genoten. Ik zeg elk van hen een welgemeend tot ziens.
Heb je zin om ook een keer mee te lopen? De komende dagwandelingen vind je hier: https://opstapmetirene.nl/dagwandelingen/
