Woensdag Wandeldag/Den Haag – Scheveningen, 20 maart 2019

Op deze verkiezingsdag loop ik door het politieke centrum van het land. Toevallig zo gepland, ik ben benieuwd of wij er iets van gaan merken. Zal er veel pers zijn, zal er, ook na het afschuwelijke gebeuren in Utrecht van afgelopen maandag, extra beveiliging zichtbaar zijn?

Vanaf het drukke station van Den Haag lopen wij het Haagse bos in. De vogels zingen volop, de bomen en struiken lopen al uit, de narcissen bloeien volop. De lente is voelbaar.

Via Clingendael en duinengebied Meijendel lopen we naar het mooie strand van Scheveningen. In een strandtent nemen wij pauze. We hebben dan al 10 kilometer door de stad gelopen, een bijzondere ervaring, zo’n grote stad, en toch zoveel groen.

De Lourdesgrot, vlakbij de boulevard, maakt ons stil.
In het nabij gelegen Westbroekpark spelen de kinderen. Hun vaders en moeders genieten van het uitzicht en praten ontspannen bij. De temperatuur is prettig, ook deze natuurlijke speeltuin ontwaakt weer uit de winterslaap.

Vredespaleis

Bij het Vredespaleis houden wij halt. Het bijzondere en belangrijke gebouw, de altijd brandende vredesvlam, de peace-tree en het bezoekerscentrum zijn een bezoek meer dan waard.

Politiek centrum van vandaag?

Via het paleis Noordeinde komen wij na 16 km lopen uiteindelijk aan bij het politieke centrum van ons land: het Binnenhof.
Het is erg rustig op het plein. Geen journalisten, politici of mensen-massa’s. Een dag als alle andere dagen.
We kunnen alles goed zien, we laten ons in dit centrum vastleggen, en we kunnen er lopen zonder elkaar uit het oog te verliezen.

Bewust van het onbewuste 

Vanaf het Binnenhof en na ons etappedrankje lopen wij rustig weer terug naar het station. Het eindpunt van een ontspannen en gezellige wandeldag.

Het eindpunt van een wandeldag die voor mij heel speciaal was.
Het is voor mij, zo merk ik onderweg, heel speciaal om samen te lopen over de wandelpaden die ik normaal gesproken zo vaak in mijn eentje loop.

Wij lopen vandaag door een omgeving die voor mij zo gewoon is.
Juist door de vragen, verbale en vooral door de non-verbale reacties van de medewandelaars word ik mij vandaag weer en zeer bewust van hoe bijzonder mijn thuis-omgeving eigenlijk is.

Vandaag voel ik mijn onverwacht pelgrim in mijn eigen stad en dorp, ik ben mij bewust geworden van het onbewuste thuis-gevoel.

Pin It on Pinterest

Share This