Zondag 7 juni 2020, Dagwandeling rondom Naarden-Vesting

Als ik op de parkeerplaats aankom, zie ik ze al staan, de wandelaars die vandaag met elkaar en met mij op stap gaan. Ze hebben er zichtbaar zin in. En datzelfde geldt niet in het minst voor mij!

Na het stellen van de ‘bekende’  Corona-vragen, ik ken ze inmiddels uit mijn hoofd, en na het krijgen van 11 ontkennende antwoorden, kan de wandeldag echt beginnen………

De route die wij lopen is een van de mooiste routes. Het eerste deel lopen wij door het bos.

Om vervolgens via diverse heide-terreinen onze weg te banen, soms via mul zand, de regen van de afgelopen dagen maakt dit goed beloopbaar. 
Onderweg miezert het af en toe, dan weer schijnt de zon. Regelmatig is het nodig een jas aan of uit te doen, of een zonnebril op of af te zetten. 
Ondanks het feit dat de route die wij lopen geen plegrimsroute is, ik beperk mij in de Corona-tijd tot goed bereikbare rondwandelingen, is het pelgrimskarakter zichtbaar. De rugzak van Els laat niets aan duidelijkheid te wensen over, waar het hart vol van is loopt de rugzak van over….. 
En wat een paar dagen regen al niet kan doen: bij een hekje ligt een enkeldiepe plas, we helpen elkaar er droog doorheen.

Almere lijkt heel dichtbij, het Gooimeer lijkt hier niet breed. 
Vanaf het uitzichtpunt lopen wij verder door het bos. Het is gebied is bijzonder mooi, opvallend is het dat het hier vandaag zo rustig is (op ons na).
Na ongeveer 16 kilometer lopen bereiken wij Naarden-Vesting. Een prachtig stadje dat behoort bij de Nederlandse waterlinie.
Een stadje waar Bart, een van de deelnemers vandaag, geboren is en 71 jaar heeft gewoond. Hij leidt ons rond. Het is leuk om zijn verhalen te horen, over de Jodenbuurt, over zijn geboortehuis dat tegen de kerk aan stond, over de huizen die hij eigenhandig in het centrum heeft gebouwd, over de school waar hij naar toe ging, over het huis waar in de oorlog de bonnen-boekjes werden uitgedeeld. 
Ook maken wij kennis met Naarden-Vesting dat zo bekend is van de Matthaus Passion. Jaarlijks wordt deze in de kerk opgevoerd. Dit jaar in Corona-tijd, klonk Erbarme Dich niet in de kerk maar door de straten. Op afstand van elkaar stond de straat vol met neuriende mensen…….

Een ander muurgedicht raakt mij vandaag in het bijzonder. Het is hoe ik mij vandaag, weer samen op stap, voel.

‘Vergeet even wie en waar je bent, word even zo licht dat je je gewicht verliest, zweef door de ruimte en zie wat ik zie: daar ben je, ergens tussen de mensen’…..

Na de bezielende rondleiding door Bart komen wij precies op de met het Bier-cafe afgesproken tijdstip aan. We gaan hier naar binnen, maar niet voordat we onze handen hebben ontsmet en de instructies hebben gelezen.

En dan is het zover: voor het eerst sinds maanden is het weer mogelijk: samen drinken wij een etappedrankje, op gepaste afstand proosten wij met koffie. Want tja, het OV is nog niet voor ons bedoelt…..
Met elkaar lopen wij tot slot weer terug naar de parkeerplaats.  Een prachtige dag komt bij de parkeerplaats weer ten einde.

Els, Jolanda, Josien, Joyce, Marjo, Bart, Marijke, Monique, Myrna, Nel en Nelly ik noem jullie namen. Dank je wel voor deze fijne wandeling. Ik vond het wederom best spannend, een groepswandeling met nieuwe regels. Ik heb ervan genoten, jullie maakten deze dag tot een onvergetelijke ervaring.

En mijn speciale dank gaat uit naar Bart. Dank voor je verhalen en bijzondere rondleiding. Het was een genoegen om met jouw Naarden en met jouw (jeugd)verhalen kennis te maken,

Heb je zin om ook een keer mee te lopen? De komende dagwandelingen vind je hier: https://opstapmetirene.nl/dagwandelingen/

Pin It on Pinterest

Share This