Terug in de tijd

Zaterdag 11 juli 2020, Dagwandeling Vijfhuizen

De zon straalt als wij vertrekken. Met een groep van 10 personen afkomstig uit diverse delen van het land, gaan wij vandaag op pad. Via een dijk lopen wij tussen de schapen en lammetjes in de richting van de Groene Weelde.

De route die wij lopen is gemaakt door iemand uit de regio. Hij heeft de mooiste, vaak onverharde smalle paadjes uitgekozen.

Thema van de wandeling is ‘Terug in de tijd’. De route verbindt diverse plekken met geschiedenis. Het eerste deel van de route loopt door het groene en waterrijke landschap dat het resultaat is van een Floriade die hier in 2002 werd gehouden in 2002. Op de steiger van een van de destijds aangelegde meren houden wij pauze.

De bomen, struiken, het riet en het gras geven een beschermd gevoel, ook aan mij (dank voor de foto Gerry).

Op het Floriade-terrein staat een grote variëteit aan bomen en bloemen. Ik ben onder de indruk van een menshoge plant met doorn-bloemen (distels).

Op afstand zien wij een bankje met daarop drie beelden. Mijn eerste reactie is’Daar zitten pelgrims’. De groep kijkt mij wat verrast aan, zij zien iets anders. Zijn zien de ondeugd en de schoonheid van verleiding. Voor velen is dat toch ook onderdeel van een camino?

Over het water vervolgen wij onze weg.

Met links en recht waterlelies. Een prachtbloem, geworteld in en gevoed door modder, omhoog geklommen naar het licht. Om eenmaal daar een zuiverheid te tonen die haast ondenkbaar is.

De grond die bij het graven van de waterpartijen vrij kwam, is opgestapeld tot een heuvel. Deze heuvel heet ‘Big Spotters Hill’.

Op mijn vraag ‘wie wil er naar boven?’ komt aanvankelijk geen reactie. Twee minuten later klimmen wij met elkaar bijna 200 treden omhoog.

Licht hijgend bereiken wij de top. Het uitzicht is weids. Of beter gezegd vanaf hier hebben wij, via een oneindig grote poort, uitzicht op de hemel.

Het is prachtig.

Vanaf het Floriade-terrien lopen wij in de richting van een volgende bijzondere plek. Wij lopen naar het nationaal monument MH17.

Via een soort sluis lopen wij het terrein op dat herinnert aan de ramp die plaatsvond op 17 juli 2014.

Op diverse plekken staan zonnebloemen. Deze verwijzen aan het gebied waar het vliegtuig is neergestort. Ten tijde van de ramp bloeien de zonnebloemen in de Oekraine uitbundig.

Voor elk van de 298 overleden passagiers en bemanningsleden is een boom geplant. Bij elke boom een naam, een leeftijd en een land van afkomst. Ik zie bomen waar een vlinder hangt, vaak een herinnering aan een kind. Ik zie bomen met vlaggetjes afkomstig uit landen uit de hele wereld. Ik zie bomen met foto’s, een sjaal, een kaars, een beeldje van een boeddha en bomen met helemaal niets.

Maar ook zie ik bloemen, licht, lucht en ruimte. In het centrum van het monument ligt een intiem amfitheater. Centraal in het amfitheater ligt het herdenkingsteken. Dit MH17-gedenkteken bestaat uit een wand van gebogen cortenstaal en een glimmend roestbestendig schotelvormig object. Dit object heeft een spiegelend vlak, de iris.

Het is indrukwekkend, hier wordt je stil van.

In het centrum van het monument zit een jong stel met een kind en een trompet. De man van dit gezelschap blijkt komende vrijdag, bij de herdenking van de ramp, te gaan spelen. Hij heeft al wat geoefend, hij is eigenlijk net klaar.

Niet lang aarzelt hij als wij vragen om voor ons te spelen.

The Last Post, een eerbetoon aan de slachtoffers van de ramp. Ontroerend mooi. Met kippenvel als resultaat. Luister zelf maar…….

Komende vrijdag, 17 juli, worden alle namen van de gesneuvelden voorgelezen. Ze staan hier in de iris van het oog geschreven, voor eeuwig verbonden met elkaar.

Onder de indruk lopen wij verder naar het kunstfort van Vijfhuizen. Dit fort maakt deel uit van de stelling van Amsterdam.

Het fort is nooit gebruikt waarvoor het gebouwd is, het beschermen van de stad Amsterdam. Nu kun je binnen en buiten het fort kunst bewonderen.

Om het fort heen is door kunstenaar Hans van Houwelingen een 400 meter lang pad aangelegd. Het pad bestaat uit gerecycelde grafstenen. De kunstenaar wil hiermee aangeven dat de dood hier niet heeft rond-gewaard.