Loopend Vuurtje – 13 september – 30 september 2021
Dag 1 en dag 2: Aankomst in Porto
Het is onwennig, elkaar leren kennen. Wat en wie staat ons deze reis te wachten? Wij nemen er onze tijd voor. Tijd om te landen, tijd om de stad te ontdekken en tijd voor het eerste etappedrankje. Lang heeft deze groep niet nodig. Al op de eerste middag valt de spanning weg. Het ijs is gebroken, de namen zijn ingeprent, we zijn er klaar voor…….
Wandeldag 1: Porto – Villo do Conde (23 km)
Het belangrijkste van een pelgrimstocht is het eraan beginnen. Gewoon beginnen met dat waarvan je denkt of weet dar je dat wilt. Beginnen, ondanks of dankzij alles wat je daarvan kan weerhouden.
Iedereen in de groep is vanmorgen ruim op tijd bij het vroege ontbijt aanwezig. Vol adrenaline, vandaag is het dan eindelijk zo ver!
Geen haast, voet voor voet op weg naar Santiago. We zijn vandaag gewoon begonnen.
Beginnen
Kleine stappen zijn goed genoeg
Kleine stappen
Voet voor voet
Begin maar ergens
Begin hier
Adem in en uit, en uit en in
Dat is alles wat je hoeft te doen vandaag
Geen haast.
(Gedicht van Marije Hage)
In het licht van onze eigen schaduw gaan wij op weg.
Het is vandaag de derde aaneensluitende dag dat wij een etappe van meer dan 20 km lopen. Best pittig, mede door de veelal harde ondergrond en de diverse klimmetjes. Spieren en voeten hebben het er best zwaar mee, de stemming lijdt er in het geheel niet onder.
‘Ontmoeten is
Kijken en zien,
Luisteren en horen,
Verbazen en verwonderen.
Ontmoeten is een avontuur
Open staan voor de ander,
Open staan voor je omgeving.’
Vandaag lopen wij door een prachtig landelijk en groen stukje Portugal.
Veel herfstbloemen staan in volle bloei, de druiven zijn rijp, we horen het vrolijke geklets van de druivenplukkerskikkers en in de verte zingt de hop zijn eigen naam.
De etappe die wij lopen is 27 km lang. Een lange afstand. De zon en de warmte zijn fijn maar maken het soms wel extra zwaar.
Maar hoe heerlijk is het om dan aan te komen in het paradijsje van Han Geelen. We delen bij het welverdiende drankje de nieuwe herinneringen die wij vandaag samen hebben gemaakt. We kijken uit naar het diner waarvan wij de geuren al kunnen ruiken.
Wij prijzen ons gelukkig met het prachtige weer dat wij tot nog toe hier hebben. Het is heerlijk om in lichte zomerkleding te lopen. En het is fijn om het landschap in de volle zon te ervaren.
In Ponte de Lina zitten de terrassen vol. De lokale goederen vinden gretig aftrek en de brug over de Lima toont zich op zijn mooist.
Wij lopen vandaag langs groene paden, verkennen de stad Ponte de Lima en leren elkaar steeds beter kennen, zowel tijdens het lopen als tijdens pauzes.
Een prachtige route brengt ons vandaag hoger en hoger. Eerst over verharde paden, later over zandpaden en ten slotte over boomwortels en rotsen klimt elk van ons naar boven.
Ieder loopt, klimt en klautert in zijn/haar eigen tempo. Voetje voor voetje steeds verder omhoog.
Elk van ons heeft op zijn/haar eigen manier deze lastige klim zich eigen genaakt. Met elkaar delen wij deze top-ervaring.
Jacobus is ons tot nog toe goed gezind. Ondanks de voorspellingen blijft het ook vandaag weer droog. Bij aangename temperaturen steken wij vanmiddag vanuit Valenca de grens net Spanje over.
We kijken uit naar de nieuwe ontmoetingen met en in Galicië.
In plaats van ‘Bom dia’ zegen wij vandaag ‘buenes tardes’. In de plaats van ‘obrigade’ komt ‘gracias’. En wij worden door de plaatselijke bevolking begroet met ‘buen camino’ in plaats van ‘bom caminho’. Kortom we zijn aangekomen in Galicië, de provincie waar in deze periode de natuur zich in duizend tinten fris groen toont.
Het lopen, stijgend en dalen door Galicië, gaat vandaag vrij makkelijk.
We passeren het 100 km-punt, we lopen door Redondela en we drinken al halverwege de middag het etappedrankje en eten een heerlijke maaltijd met een prachtig uitzicht bij hostel Jumboli.
Ik geniet van de warme douche en schone kleren na afloop van de wandeling . Op het oog zulke gewone dingen, voor mij elke keer weer iets om mij prettig bij te voelen.
Groen, groener, groenst, dat zijn de woorden waarmee je onze route van vandaag kunt samenvatten. Een mooie etappe vol met soms venijnige klimmetjes en dito afdalingen. De lucht weerkaatst in het water van Arcade, vanaf het terras hebben wij er uitzicht op.
Deze kapel is gewijd aan de vrouwelijke pelgrim, iets wat zeer bijzonder is. Van oudsher worden door de kerk slechts mannelijke pelgrims afgebeeld.
In deze kapel krijgen wij vandaag de zegen voor de rest van onze camino en voor een behouden aankomst in Santiago.
Nu komt het zeker goed!!
Padron is volgens de overleveringen, de enige plek op de camino’s waar Jacobus de Meerdere bij leven geweest is. Ongeveer 7 jaar heeft hij hier, na het sterven van Jezus, gepredikt. Na zijn marteldood in Jeruzalem is zijn lichaam, samen met twee van zijn volgelingen, vanaf Jaffa door een ‘gunstige wind’ in een boot naar wederom Padron gedreven om uiteindelijk in Santiago begraven te worden. En naar juist die plek zijn sinds ongeveer het jaar 1100 vele en vele pelgrims onderweg.
De zon gaat net op, wij zijn op weg naar een bijzonder plek.
Monte do Santaguino, de berg waar Jacobus bij leven gepredikt zou hebben.
De laatste fase van onze camino is aangebroken. Het aantal kilometers tot Santiago wordt snel minder. Te snel? Of precies snel genoeg?
War het antwoord voor een ieder ook is, vandaag zijn wij nog onderdeel van de camino.
Santiago wij zijn er bijna klaar voor………morgen.
Vandaag vieren wij de aankomst, met elkaar en uitzwetend op het plein voor de kathedraal.
Wandelen
Wie wandelt, wandelt nooit alleen.
altijd zijn er wel vogels, altijd de wind
of de waterstromen,
de bronnetjes soms
of passanten.
Altijd zijn er de bomen
en de wolken die je groeten
of de strakke blauwe hemel.
En de zijwegen en kruispunten
die vragen om een keuze.
Altijd zijn er je gedachten
die meetrekken als engelen
of als duivels, die je plagen.
Alleen wandelen bestaat niet.
Wandelen brengt je ook altijd weer
op je innerlijke weg
en brengt je thuis.
(Marinus van den Berg)
Fleur van Loopend Vuurtje bedankt dat ik deze groep voor en namens jou mocht begeleiden.
