Dag 0, 21 augustus 2022: Een voorproefje van wat komen gaat…

Om alvast in de stemming te komen ben ik de groep vooruit gereisd. Drie dagen gaan wij wandelen in Zuid-Limburg. De vooruitzichten zijn op alle fronten geweldig….

Dag 1: Maandag 22 augustus 2022: Kennismaken met de Craneweijer (ong. 15 km)

Wij lopen de Cranenweyer-route. Vroeger was dit een moerasgebied waar kraanvogels fourageerden, vandaar de naam van dit gebied en deze route. Nu ligt er een stuw. Langs een beekje en om het stuwmeer ervaren wij direct de hoogteverschillen van het Limburgse land.

Tijdens het tweede deel van de route maken we kennis met de hoogste trap van Nederland. Vrijwel iedereen loopt in de volle zon en echt vrijwillig alle 508 treden omhoog en vervolgens weer omlaag.

Bij kasteel Strijthagen/artland worden wij verrast met wezensvreemde kunst. Alsof we zo kunnen opstijgen, het brengt de fantasie tot leven.

De vader van een van ons heeft tot de sluiting van de mijnen in de Wilhelminamijn gewerkt. De route leidt ons langs een van de schachten van die mijn. Bijzonder om met elkaar bij het monument ter herinnering aan de mensen de in deze mijn zijn overleden stil te staan. .

Aan bet eind van de dag, tijdens het eten, zie ik ontspannen en roodverbrande gezichten. In de ogen lees ik de schoonheid van deze eerste wandeldag. De nacht valt in, de eenvoudige kamers bieden de rust die nodig is.

Dag 2, dinsdag 23 augustus 20212: De abdij en Graaf Saffenberg (ong. 17 km)

In de Abdijkerk vertelt ze in geuren en kleuren over deze Romaanse kerk en over de kunstenaar die hier liggend op zijn rug op gammele steigers zijn leven heeft gewijdt aan het schilderen van de gewelven.

Tijdens haar verhaal valt mijn oog op de bel. Stiekem droom ik een beetje weg. Als ik die bel toch eens……

 Na de rondleiding genieten wij van een heerlijke kop koffie, Even een rustig overgangsmoment, een prachtige wandeling ligt voor ons.

Rolduc ligt op de grens met Duitsland. Pal achter de abdij lopen wij vandaag na de koffie dit buurland binnen. Via de Graag Saffenbergroute 9/14 km) maken wij kennis met een flink heuvelachtig gebied dat bij de meesten van ons zeer onbekend is.

Na een pittige klim en ditto afdaling haak ik af. Helaas heb ik nog last van  ‘een beperkt wandelvermogen’.

Eugenie begeleidt zoals vooraf al afgesproken was de rest van de wandeling, ik loop in een rustig tempo terug naar de abdij.

De groep loopt verder, door velden en holle wegen..

Op een steen, de steen die ik graag op de foto wilde?, poseren de voorlopers met een grote lach. Ze willen mij voor de gek houden, ik kan de humor zeer waarderen.

Hoogtepunt van de wandeling is de meanderende grensrivier de Worm. Meerdere ijsvogels zien wij hier. En een enorme wormslang ligt te zonnen op het pad.

De schaduw doet ons goed, we lopen deze dagen tijdens de zoveelste hittegolf van dit jaar. Blij zijn wij met een plekje uit de zon.

De laatste kilometer lopen wij met het zicht op de abdij door een aardappelveld. De zon op ons hooffd, een rustig tempo, er is geen haast.

Als wij er bijna zijn zien wij deze lieve kapel. Recent is deze nieuw opgebouwd. Het mozaiek geeft een welkom en vrlijk gevoel. 

Dag 3: woensdag 23 augustus 20212: Aankomst in Aken (ong. 6/11 km)

Met een wandelroute in de hand lopen zij de Lousberg op. Deze berg ligt midden in de stad Aken, een groene oase van rust in deze bebouwde omgeving.

De Lousberg is ongeveer 230 meter hoog. En fikse klim, vele treden leiden naar de top. 

Vanaf het hoogste punt van de Lousberg ziet deze groep hem voor het eerst: de Dom van Aken, het eindpunt van onze reis. Het uitzicht is wonderschoon (net als Eigenie die hier voor de tweede keer prachtig poseert).

Al lopend dwalen dalen wij onze weg naar beneden., het sfeervolle centrum van Aken bereiken wij via bossen en parken. 

Bij de de deur met de duivel-koppen vertel ik de groep het verhaal van Karel de Grote, de duivel en de wolf. De Akenaren sloten om de Dom voor Karel de Grote te bouwen een pact met de duivel. Uiteindelijk waren ze de Duivel te slim af, zij offerden een wolf. De woedende duivel heeft vervolgens zijn sporen in de deur van de Dom achter gelaten. En, de Duivelse duivel heeft als straf de hoge Lousberg gecreeerd.

Lachend vraagt de bezitter van een bloedende knie of ik dit verhaal niet eerder had kunnen vertellen. Hij is vanmorgen flink gevallen op die duivelse Lousberg. Als hij dat had geweten.

De wolf staat zielloos in de hal van de Dom op ons te wachten.

In de kerk zelf zijn het de engelen en kaarsen die de wacht houden.

Veel belangrijker is vandaag het verhaal van de pelgrims. Lopend bereiken wij met elkaar de Dom. Voor even zijn wij onderdeel van de stroom pelgrims die hier al eeuwenlang hun pleisterplaats vinden.

Aken is ook een stad van geneeskrachtig bronnen. Bij de open deuren vinden wij het zwavelhoudende water.

Nadat iedereen (hopend op een wonder) het 53 graden naar zwavel ruikende bronwater heeft gevoeld en tot zich heeft genomen, keren we per trein terug naar onze basis.

The day after: donderdag 25 augustus 2022: Een goede afdronk

Elles, Annie, Conny, Wilma, Vincent, Martin, Lydia, Brenda, Riet, Yvonne en niet in het minst Eugenie () dank je wel voor deze fijne dagen. Dagen waarin het leven zich op zijn mooist heeft getoond. Met de voeten omhoog geniet ik net als jullie na.