Meerdaagse pelgrimswandeling, 21 – 23 augustus 2020

Dag 1, 21 augustus 2020, Nijmegen – Beek-Ubbergen (ong. 19 km)

Wij treffen elkaar bij de ingang van het station van Nijmegen. Hier maken wij kennis met elkaar, nog een beetje verlegen, het is altijd weer even spannend om de andere lopers voor het eerst te ontmoeten. Het went niet dat je elkaar ter begroeting geen hand kunt geven.

Als de bagage van ons is overgenomen, die reist per taxi, gaan wij op weg. Eerst naar de Stevenskerk, het startpunt van de eigentijdse pelgrimsroute ‘Walk of Wisdom’ die wij de komende dagen gaan lopen.

In  de kerk vraagt een vriendelijke vrijwilliger  of wij als groep op op de foto willen bij de Zaailing, het symbool van de Walk of Wisdom. Bij dat symbool, op de site van deze route lees je over de mooie betekenis hiervan, gaan wij graag en voor het eerst met elkaar op de foto.

Op mijn favouriete terras met de passende naam ‘De Pelgrim’ drinken wij koffie en spreekt ieder zijn verwachtingen uit voor dit weekend. Mooie verwachtingen variërend van ‘ik heb gewoon zin om een paar dagen lekker te wandelen’ tot ‘ik wil wel eens ervaren wat het is om een pelgrimsroute te lopen’. We zitten tijdens de koffie naast De Hemel. De Hemel opent zich precies op het moment dat wij vertrekken. Een goede timing? Een veelbelovend begin van deze mini-pelgrimage?

Onderweg houden wij halt de Nicolaaskapel in het Valkohofpark. Vanaf hier heb je een prachtig uitzicht over de Waal en de Waalbrug.

Over een wandelbrug, hij beweegt onder onze voeten, lopen wij de Ooijpolder in. 

Bij de Waalstranden, net buiten het centrum van de stad, wanen wij ons al snel ver van de bewoonde wereld.

Dag 2, 22 augustus 2020, Beek-Ubbergen – Milsbeek (ong. 26 km)

Het Emmausklooster is het oudste Kapucijnenklooster in Nederland (1645) en is vernoemd naar de Bijbelse plaats Emmaus. Het is prachtig bewaard gebleven, zowel van buiten als van binnen.  Wij slapen in het Clarahuis, een gastenverblijf dat  in 1997 naast het klooster is gebouwd. Ontbijten doen wij in de refter van het klooster. De tijd staat hier stil, het is hier voor altijd 10 over 10. 

Wij maken vandaag kennis met de Duivelsberg, met het Filosofendal, met de berg van Vreugde en met het Dal van de Hemel. We stijgen en dalen, het voelt als een camino ver van huis.

Op de landerijen zie ik oranje ronde bollen groeien. Ik bestempel ze als pompoenen. Volgens een van de deelnemers zijn het oranje courgettes. En ze zou, als ik de bloem bezie, gelijk kunnen hebben…

Het weer is prettig, het regent zonnestralen.

In het Duitse Kranenburg pauzeren wij. Op het terras klungelen we met mondkapjes, zodra je even opstaat en bij je stoel wegloopt, moet je die dragen. Bij de stadsmuur staan eeuwenoude huisjes. 

Al eeuwnlang is dit dorp een plek waar de pelgrims en pelgrimswegen elkaar kruisen. Alle richtingen komen hier samen.

Lopen door het Reichswald, gelegen buiten Kranenbrug,  is altijd wat spannend. Hier is geen route-markering, en 3G of 4G kent men hier nog niet.  Joost leidt ons soepel door dit dwaalbos, niet 1x vergist hij zich, hij navigeert de groep zonder enige twijfel in het goede spoor.

Om mij heen zie ik dennenbomen zover het oog reikt. Boven mij zie ik een stralende hemel. 

Vermoeid en heel tevreden bereiken wij na ruim 25 kilometer het eindpunt van vandaag. Bij een cafe drinken wij een drankje.  Onze taxi brengt ons daarna weer terug naar het pelgrimsklooster.

Als de anderen al naar bed zijn geniet ik nog even na en neem ik mijn stilte. Met het uitzicht op de zonsondergang denk ik terug aan een mooie dag.

Een dag waarbij:

– een boer ervoor zorgt dat de schoenzolen van een van ons weer muurvast zitten en haar tocht vervolgd kan worden

– sommigen van ons de route even kwijt zijn en daardoor extra kilometers maken (ik noem geen namen)

– de gesprekken zich onderweg verdiepen

– het lopen leidt tot verschillende vormen van stilte

Dag 3: 23 augustus 2020: Milsbeek – Malden (ong. 16 km)

Via holle wegen lopen wij door en door. Ik ervaar deze dagen ten volle wat wandelen voor mij is. Een gedicht van Marinus van der Berg hebben wij vanmorgen met elkaar gedeeld:

Over de Mookerheide klimmen en dalen wij langs en tussen de heide.

In een vogelhuisje treffen wij het roze ringetje voor aan de pelgrimsveter.

Tijdens het lopen wisselen stilte, humor en mooie gesprekken elkaar af. Daar waar wij drie dagen geleden elkaar nog onbekend waren, zijn wij vandaag elkaars thuis. 

Op de Heumense Schans staat een uitkijkpost. De silhouetten van de groepsleden zijn mijn uitzicht. 

Mooi om te merken dat de natuur tot een vanzelfsprekende stilt leidt. Elk loopt in zijn/haar eigen tempo, omgeven door de rust van de grote, stille heide.

Vlak voordat we de Mookerheide achter ons laten, staat een grote rode grazer op ons te wachten. Wat een prachtig dier is dat!

De laatste kiliometers laten wij ons verder leiden door de tekens van de zaailing.

Onderweg ontvangen de wandelaars van de Walk of Wisdom van elke gemeente een fel-gekleurd ringetje voor aan de pelgrimsveter, We hebben er in deze dagen al heel wat verzameld.

Stralend eindigen wij deze mini-pelgrimstocht bij een cafe in Malden. Drie dagen waarin de hemel en de aarde elkaar hebben geraakt. De aan het begin van dit weekend uitgesproken verwachtingen blijken te zijn overtroffen. Ik krijg kippenvel als een van de deelnemers laat welke waarde zij deze dagen heeft ervaren.

Onder het genot van een drankje nemen wij geraakt afscheid van elkaar en van Mark, onze gastheer van het pelgrimsklooster. Met speciale aandacht voor Joost  die tijdens dit weekend een geslaagde stage heeft gelopen. Met in gedachten Marianne, haar hoop ik een volgende keer alsnog te ontmoeten. 

Heb jij ook zin een deze driedaagse wandeling mee te lopen? van vrijdag 12 tot zondag 14 februari 2021 kun je weer mee, de informatie lees je hier. 

Ben je nieuwsgierig naar de andere meerdaagse wandelingen die je mee zou kunnen lopen? Klik dan op deze link.