Een pelgrimsroute door de Over-Betuwe
Juist op het moment dat wij vertrekken breekt de zon volop door.
We starten met lopen. De route loopt van Elst naar Huissen. Wij volgen de paden van de pelgrimsroute Wegen met Zegen. Marga en Margreet wijzen de weg. En heb je geen Marga of Margreet in de buurt? Deze pelgrimsroute kan ook gelopen worden via een GPX-track, met het routeboekje, ondersteund door de pijltjes onderweg.
Wat volgt is zonneschijn. Blauwe luchten, prachtige vergezichten vallen ons onderweg in de Over-Betuwe ten deel.
Werenfridus is de heilige die tijdens deze pelgrimsroute ‘centraal’ staat. Zijn beeld staat in Elst en in het pelgrimshuis in Nijnmegen. Tijdens deze etappe passeren wij het kunstwerk ‘Het mysterie van Werenfridus; . Het is gemaakt door kunstenaar Alphons ter Avest. Het verbeeld het bootje dat met het lichaam van Werenfridus tegen de stroom ingedreven is en tot stilstand kwam bij Elst, de plek waar wij onze route zijn begonnen.
De forse wind maakt het af en toe best koud. Het afwisselende open landschap vol van historie maakt het lopen licht.
Bij Park Lingezegen eten wij onze lunch. We zitten op het bankje van de berg-idylle, het ligt vlakbij de ‘Vleugel van Vrijheid’.
In deze van oudsher Katholieke streek staan veel kapellen.
Midden in de open en vlakke ruimte passeren wij in Bemmel de kapel ‘Op de Heuvel’. Dit is een bedevaartsplek voor mensen die zich de gevechten die zich hier in WOII hebben voltrokken blijvend willen herinneren. Het is de plek waar wij even stilstaan en ons opnieuw orienteren op de route.
Onze herberg tijdens deze reis is het klooster in Huissen. Verse bloemen staan in de zalen en gangen. In de herberg of in het hoofdgebouw heeft elk van ons een eigen kamer.
Avond dag 1
in ‘de huiskamer’ van dit klooster, de kapel, worden we welkom geheten en wordt ons een thuisgevoel toegewenst. Het ontroert mij.
In de avond verdiepen de gesprekken, een kleurrijke groep is op weg gegaan. Een veelbelovend en smakelijk begin van een nieuwe reis.
Zaterdag 27 januari 2023: Over pelgrimeren (Huissen – Angeren – Doornenburg en verder…)
Over de dijk lopen we naar het kleine dorpje Angeren. Voor de meesten van ons is dat een een onbekende plek. Horeca is hier niet aanwezig. De Karholieke kerk is aan de eredienst onttrokken. We bezoeken de hiier nog levendige Mariakapel. De verrassing in dit op het oog wat gesloten dorp is een gastvrije pleisterplaats: het dijkkerkje in Angeren heeft speciaal voor ons de deuren opengezet. Koster Marcel heeft voor koffie, thee en koekjes gezorgd. We voelen ons welkom en gezien.
Na deze warme ontvangst bewegen wij mee met het water. De uiterwaarden zijn kniehoog onder gelopen. Een alternatieve route is altijd voor handen. Wij lopen over de dijk. Iets drukker, meer verharde paden, het is niet anders….
Het is vandaag windstil. Het maakt het lopen meer aangenaam. De zon geeft kleur en contrast. De foto’s zeggen genoeg.
In het volgende dorpje waant een deel van de groep zich weer even kind. Herinneringen aan de serie Floris worden bij het kasteel waar die serie met in de hoofdrol Rutger Hauer is opgenomen gedeeld.
Op de binnenplaats an het kasteel worden wij verwacht bij de Herberg. De koffie, jus, broodjes en soep laten wij ons hier smaken.
Vanaf hier is er een keuze. Vijf reisgenoten lopen met Margreet via de Linge terug naar het klooster.
De anderen reizen mee met Marga. Zij geeft een rondleiding vol van verhalen over de plek die wij deze dagen ons thhuis mogen noemen.
Avond dag 2
Thema van de avond is pelgrimeren. We hebben het over de fases die je onderweg in het klein of in het groot tegenkomt. Het gaat onder meer over afscheid nemen, vertrekken, onderweg zijn, reisgenoten en over aankomen.
Zondag 28 januari 2024: Onderweg gaan en weer loslaten (Doornenburg – Fort Pannerden – Gendt)
Rond 9.30 uur is het tijd om de schoenen weer aan te doen en om ons klaar te maken voor vertrek.
Over graspaden bereik je vanaf hier via het natuurgebied de Klompenwaard het einde van het land. En waar wij niet verder kunnen ontspringt de rivier De Linge.
Natuurlijk houden wij halt bij het fort. Ooit werd dit gekraakt, nu zit er een museum en is er horeca. Een bijzonder plekje, een groots onderdeel van een lang geleden aangelegde verdedigingslinie,
In de afgelopen maanden hadden we te maken met eindeloze regen. Tijdens deze winterse wandeling lopen wij vandaag opnieuw in de volle zon. Ieder heeft een eigen ritme. Mooie gesprekken, humor en rust hebben een natuurlijke balans gevonden. Een mooie groep, een ontspannende omgeving.
Bij de bedevaarts-kapel met de naam Hulhuizen nemen wij nog een laatste pauze. Een inspirerende plek, er wordt goed voor deze kapel gezorgd.
We eindigen deze wandeldag door de Overbetuwe in het dorpje Gendt.
