Hadrians’ Wall Path, Verenigd Koninkrijk, 3 augustus – 11 augustus 2022
Dag 1: Vertrek uit Nederland, aankomst in Carlisle
De reis is begonnen. Ook de andere twee deelnemers zijn per trein inmiddels onderweg.
En ook de pelgrimspaspoorten liggen klaar voor gebruik.
Dag 2: Met de kop in de wind, Bowness on Solway – Carlisle (24 km)
Bij het startpunt hebben wij zicht op zee. In de komende dagen lopen wij door naar kust aan de andere kant van het Verenigd Koninkrijk.
De route is prachtig, over smalle paadjes door bosjes en door weilanden, de mensen groeten vriendelijk en maken altijd even een praatje. Wat is dat fijn en waarom doen we dat thuis eigenlijk niet.
We pauzeren in de natuur, soms in en onder grote oude eiken. De route is best lang maar goed te doen en mooi groen tot aan het eind.
Dag 3: Carlisle – Walton (20 km)
Vandaag vertrekken we ontspannen vanuit het hotel, onze bagage wordt vervoerd naar onze volgende accommodatie. We lopen terug naar de kathedraal en gaan onder de weg door naar het park.we zijn ‘back on track’.
We lopen alweer door een prachtige omgeving, de ruimte, de blauwe lucht, de dieren op aai-afstand, zo gastvrij om over prive grondgebied te mogen lopen. We oefenen alvast wat met stijgen en dalen en stenen trappetjes op en af. De ‘kiising-gates’ die we doorgegaan zijn, zijn niet meer te tellen, tientallen inmiddels.
Opeens mist één van ons haar telefoon, na enig belwerk is deze gevonden in het hotel en zal deze opgehaald worden en gaat per taxi naar het volgende adres, opgelost, de rust keert terug en we vervolgen onze weg,
De ‘snelle groep’ is op de hoogte en we blijven in contact en zo lopen we allemaal relaxed en in ons eigen tempo.
Met veel plezier vindt Wouter onze volgende stempel. Leuk om de ‘pelgrimspaspoorten’ hiermee te vullen.
Qua interesses en behoeften zijn er verschillen in de groep en dat kan en mag er zijn. Waar de een graag stevig doorstapt, wil de ander graag stilstaan bij de informatie panelen en weer een ander neemt de tijd om mooie plaatjes vast te leggen. Het kan allemaal, we geven elkaar de ruimte.
Op de kaart Soms is het goed je weer even te oriënteren. Wij zijn bij de blauwe stip. Een stukje noordelijker dan we in Nederland gewend zijn. En dat is merkbaar, in de avond gaat de zon laat onder. ‘s ochtends om 5.00 uur is het alweer licht.
Dag 5: On top of the world, Gilsland – The Sill (17 km)
En dan begint het klimmen, bergje op en berg af en zo steeds meer, hoger en nog een keer. We zijn op weg naar het hoogste punt van de route…..
Horeca, een winkel of welke voorziening dan ook is niet aanwezig. We doen het met wie we zijn en wat we bij ons hebben. En dat blijkt, op een klein tekort aan water na, ruim voldoende.
Het is een topdag.
Dag 7: Mijlpaal bereikt, Chollerford – Three Tuns (26 km)
De afgelopen dagen waren pittig wegens het landschap. Vandaag word de zwaarte bepaald door het weer. De zon laat zich goed zien. In de middag loopt de temperatuur op tot 29 graden in de schaduw.
Onderweg treffen wij een volunteer van het Hadrians’ Wall Path. Hij verteld over alle activiteiten die door hem en zijn collega’s worden gedaan om deze route natuurlijk en toegankelijk te houden. We hangen aan zijn lippen, we bedanken hem voor zijn inzet en voor de mooie ervaring.
Prettig is dat de route ook vandaag weer erg goed is aangegeven. Met eikels en gele pijlen, je kunt ze eigenlijk niet missen.
Een omleiding leidt ons door een mooi bos, langs struiken met eetbare berrys en over de paarse heide. Een erg mooie d-Tour.
Tijdens een pauze word ik aangeraakt door een paard. Hij zet zijn hoef tegen mijn bil. Op blote voeten vlucht ik. Gelukkig neemt hij net als ik afstand.
Bij een cafe krijgen wij weer een stempel. De kaart is bijna vol….
Dag 8 en dag 9: The finsih bereikt, Heddon on the Wall – Wallsend (24 km)
We zijn verrast over de mooie route, door het park, lekker in de schaduw. Een klein stukje (500 m) langs de weg met lawaai en yutlaatgassen maar gelijk daarna over de boulevard met allemaal bruggen. We genieten van onze eerste pauze in het park en de tweede pauze is in een lekker koele tent aan de Thyne.
We vervolgen ons pad langs een verband leuk haventje en we pauzeren de laatste keer op het gras, de laatste etenswaren worden met elkaar gedeeld, de groep is iedere dag wat meer een groep geworden.
De laatste 2,5 mile vertragen we, het is bijna zover, we plukken een paar bramen, de voorhoede is binnen zien we in de groepsapp
Het is maar een bordje maar we geven elkaar een boks of een high five.
Heb jij zin om deze reis in een komnend jaar te lopen? Klik dan op deze link en je leest de mogelijkheden en de data.
Trackbacks/Pingbacks