Van mijn ouders heb ik geleerd om niet te vloeken. Het gebruik van spottende en overdreven krachttermen is voorbehouden aan de zwakken. Wij houden maat, verbaal zijn er mildere alternatieven om je frustratie te uiten. Zo is mij vanaf mijn vroegste jeugd meegegeven. Ik...

Bijzondere pelgrims-plekken in ‘mijn eigen’ stad Al meer dan 20 jaar woon ik in de stad Den Haag. Lange tijd wist ik niet dat Den Haag een echte pelgrimsstad is. Dat Sint Jacobus de Meerdere, je weet wel die van Santiago de Compostella, de schutspatroon van deze stad...

Veilige haven (Camino Fisterre, 2017) Al een paar dagen deel ik de Camino Fisterre met een Braziliaanse vader (51) en zijn zoon van 10 jaar oud. Samen zijn vader en zoon in Leon gestart met het lopen van de camino. Ze zijn inmiddels thuis op deze weg.  Tijdens één van...

Al sinds lange tijd ben ik aangestoken door dat ene gezonde virus: het Camino-virus. Door de corona-uitbraak, zit mijn langverwachte pelgrimstocht naar Santiago er voorlopig echter niet in. Wat nu? De rugzak voor mijn volgende Camino staat klaar als de berichten...

Over een afmelding voor een pelgrims-weekend, februari 2020 Een paar dagen geleden krijg ik een telefoontje van iemand die af en toe met mij meeloopt. Zij vertelt in horten en stoten dat zij zich wil afmelden voor een komend wandelweekend. Niet begrijpend vraag ik...

Over hoe een NS-wandeling een pelgrimsroute kan worden….

Karin heb ik een jaar of drie geleden op het pelgrimspad leren kennen. Moedig startte zij destijds tijdens een Pelgrimsweekend in zuid-Limburg met lopen.
Ze wilde zo graag, maar haar grens trok haar terug.

Over vooroordelen gesproken.

Het is voor het eerst dat ik een camino in mijn eentje loop. De eerste dagen van mijn tocht loop ik te dwalen. Ik voel mij ontheemd. Ik ben zoekend naar pijlen, ik ben zoekend naar mijn eigen balans.

Gaandeweg word ik mij meer bewust van de aanwezigheid van andere pelgrims.

‘Zie je die Arend daar stil langs de weg?’

Rond de jaarwisseling van 2000 zijn wij in Australië. Wij hebben, als onderbreking van het wandelen, een auto gehuurd. Met deze auto rijden wij van Adelaide naar Ayers Rock. Een rit van 2 dagen over een lange rechte tweebaansweg.

Ik zit wat te dommelen als Pieter mij deze vraag stelt. Ik kijk op en zie een immens grote arend stil langs de weg zitten. Een prachtig beeld, deze krachtige, statige, mooie en kwetsbare vogel in dit onherbergzame en lege gebied. Beiden zijn wij er stil van.

De eerste kennismaking met Robin, een fit ogende man van rond de 70, is kort. Tijdens het lopen maken we een praatje.

‘s Avonds ontmoeten wij elkaar opnieuw.Hij trakteert mij op een wijntje en op het terras leren wij elkaar beter kennen.

Tijdens het kennismakingsrondje op Schiphol is zij kort maar krachtig. Ze heeft deze camino gekozen omdat ze een moeilijke tijd achter de rug heeft. Ze wil even afstand nemen van alles, haar hoofd leeg maken, haar lijf fit lopen. Ze heeft voor de veiligheid van een groep gekozen zodat ze als het nodig is achterover kan leunen, geen verantwoordelijkheden behalve voor haar zelf. Meer, zo zegt zij, kan ze er niet over zeggen. Ze ziet wel hoe het zal gaan.

Scheveningen, 16 april 2019 Ken je dat? Dat gevoel als je het eindpunt van je pelgrimstocht hebt bereikt? Regelmatig kom ik na een pelgrimstocht bij zo’n eindpunt aan. Dat kan zijn de pelgrimsstad Santiago, dat kan zijn het einde van de wereld Fisterre. Maar dat kan...

Fisterre, 16 september 2016 Vandaag ga ik het einde van de wereld bereiken. Opgewekt en verstild loop ik Cee uit en loop ik over veelal onverharde paden steeds verder naar de kust. Voor het eerst tijdens deze tocht is het zonnig en is de temperatuur aangenaam. Haast...

14 juli 2000, GR 65 Miramont-Sensacq Elke draad aan ons lijf is nat als we bij de kleine gite communal aankomen. De gite ligt in een dorpje bestaande uit ongeveer 10 huizen en een kerk. Er is een heel klein keukentje met een tafel, met aangrenzend een open slaapruimte...

Het gebeurt maar zelden dat ik een waardevol souvenir koop. Vrijwel altijd heb ik genoeg aan mijn herinneringen en foto's. Als we in augustus 2013 na bijna zes weken lopen gezond en in harmonie in Santiago aan zijn gekomen, kriebelt het toch. Deze camino-ervaring met...

Op 1 juni 2000 ontvangen wij van een priester in de kathedraal van Le-Puy-en-Velay de zegen voor het vervolg van onze tocht. Na een kort individueel gesprekje, nemen we vervolgens elk een klein muntje met daarop de beeltenis van De zwarte Madonna in ontvangst. De...

We leven als mensen allemaal met een eigen ‘verhaal’: ik ben timmerman, advocaat, manager, buschauffeur, directeur, vader of moeder of kind. Ik ben niet.... Maar natuurlijk zijn we dat niet werkelijk. Ik ben niet die manager, want als die rol weg zou vallen, ben ik...

‘Geef een meisje de juiste schoenen en ze kan de hele wereld aan.’  (Marilyn Monroe) Het is zo ver. Mijn oude wandelschoenen zijn op, over en uit. Meer dan 10.000 km hebben zij dienst gedaan. Ze hebben mij gedragen tijdens zonnige en tijdens stormachtige...